< شعر > ( ( 756 ) ) راسخان در تاب انوار خدا نى به هم پيوسته نى از هم جدا ( ( 757 ) ) هر كه باشد طالع او ز ان نجوم نفس او كفار سوزد در رجوم ( 1 ) ( ( 758 ) ) خشم مريخى نباشد خشم او منقلب رو غالب مغلوب خو ( ( 759 ) ) نور غالب ايمن از كسف ( 2 ) و غسق ( 3 ) در ميان اصبعين نور حق ( 4 ) ( ( 760 ) ) حق فشاند آن نور را بر جانها مقبلان برداشته دامانها ( ( 761 ) ) و ان نثار نور هر كس يافته ( 5 ) روى از غير خدا بر تافته ( ( 762 ) ) هر كه را دامان عشقى نابده ز ان نثار نور بىبهره شده ( ( 763 ) ) جزوها را روىها سوى گل است بلبلان را عشق با روى گل است ( ( 764 ) ) گاو را رنگ از برون و مرد را از درون جو رنگ سرخ و زرد را ( ( 765 ) ) رنگهاى نيك از خم صفاست رنگ زشتان از سياه آب جفاست ( ( 766 ) ) صبغة الله نام آن رنگ لطيف ( 6 ) لعنة الله بوى اين رنگ كثيف ( ( 767 ) ) آن چه از دريا به دريا مىرود از همان جا كامد آن جا مىرود ( ( 768 ) ) از سر كُه سيلهاى تيز رو وز تن ما جان عشق آميز رو < / شعر > آيه * - « بِسْمِ الله اَلرَّحْمنِ اَلرَّحِيمِ وَاَلسَّماءِ ذاتِ اَلْبُرُوجِ وَاَلْيَوْمِ اَلْمَوْعُودِ وَشاهِدٍ وَمَشْهُودٍ قُتِلَ أَصْحابُ اَلأُخْدُودِ اَلنَّارِ ذاتِ اَلْوَقُودِ إِذْ هُمْ عَلَيْها قُعُودٌ وَهُمْ عَلى ما يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ وَما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِالله اَلْعَزِيزِ اَلْحَمِيدِ . » 85 : 0 - 8 ( 7 )

( 1 ) رجوم از رجم به معناى سنگسار كردن . . ( 2 ) كسف گرفتن آفتاب . . ( 3 ) غسق تاريكى . . ( 4 ) اصبع انگشت . ( 5 ) نثار بخشش . . ( 6 ) صبغة الله رنگ آميزى خدايى . . ( 7 ) سوره البروج ، آيات 1 و 2 و 3 و 4 و 5 و 6 و 7 و 8 و 9 . .

344