در بيان حكايت پادشاه جهود ديگر كه در هلاك دين عيسى جهد كرد < شعر > ( ( 740 ) ) يك شه ديگر ز نسل آن جحود در هلاك قوم عيسى رو نمود ( ( 741 ) ) گر خبر خواهى ازين ديگر خروج سوره بر خوان و السما ذات البروج ( ( 742 ) ) سنت بد كز شه اول بزاد ( 1 ) اين شه ديگر قدم بر وى نهاد ( ( 743 ) ) هر كه او بنهاد ناخوش سنتى سوى او نفرين رود هر ساعتى ز انكه هر چه اين كند ز ان گون ستم ز اولين جويد خدا بىبيش و كم ( ( 744 ) ) نيكوان رفتند و سنتها بماند وز لئيمان ظلم و لعنتها بماند ( ( 745 ) ) تا قيامت هر كه جنس آن بدان در وجود آيد بود رويش بدان ( ( 746 ) ) رگ رگ است اين آب شيرين و آب شور در خلايق مىرود تا نفخ صور ( ( 747 ) ) نيكوان را هست ميراث از خوشاب آن چه ميراث است اورثنا الكتاب ( ( 748 ) ) شد نثار طالبان ار بنگرى شعله ها از گوهر پيغمبرى ( ( 749 ) ) شعله ها با گوهران گردان بود شعله آن جانب رود هم كان رود ( ( 750 ) ) نور روزن گرد خانه مىرود ز انكه خور بر جى به برجى مىدود ( ( 751 ) ) هر كه را با اخترى پيوستگى است مر و را با اختر خود هم تكى است ( 2 ) ( ( 752 ) ) طالعش گر زهره باشد در طرب ميل كلى دارد و عشق و طلب ( ( 753 ) ) ور بود مريخى خونريز جو جنگ و بهتان و خصومت جويد او ( ( 754 ) ) اخترانند از وراى اختران كاحتراق و نحس نبود اندر آن ( ( 755 ) ) سايران در آسمانهاى دگر غير اين هفت آسمان مشتهر < / شعر >

( 1 ) سنت رسم و عادتى كه به شكل قانون در آمده است ، و به خود قانون نيز اطلاق مىشود . . ( 2 ) هم تك با هم دويدن و به معناى همراه به طور مطلق نيز گفته مىشود . .

343