فريفتن وزير امير را هر يك به نوعى ديگر < شعر > ( ( 650 ) ) وانگهانى آن اميران را بخواند يك به يك تنها به هر يك حرف راند ( ( 651 ) ) گفت هر يك را به دين عيسوى نايب حق و خليفهء من تويى ( 1 ) ( ( 652 ) ) و ان اميران دگر اتباع تو كرد عيسى جمله را اشياع تو ( 2 ) ( ( 653 ) ) هر اميرى كو كشد گردن بگير يا بكش يا خود همىدارش اسير ( ( 654 ) ) ليك من تا زنده‌ام اين را مگوى تا نميرم اين رياست را مجوى ( ( 655 ) ) تا نميرم من تو اين پيدا مكن دعوى شاهى و استيلا مكن ( 3 ) ( ( 656 ) ) اينك اين طومار و احكام مسيح يك به يك بر خوان تو بر امّت فصيح ( 4 ) ( ( 657 ) ) هر اميرى را چنين گفت او جدا نيست نايب جز تو در دين خدا ( ( 658 ) ) هر يكى را كرد اندر سرّ عزيز هر چه آن را گفت اين را گفت نيز ( ( 659 ) ) هر يكى را او يكى طومار داد هر يكى ضدّ دگر بد المراد ضد همديگر ز پايان تا به سر شرح دادستم من اين را اى پسر ( ( 660 ) ) جملگى طومارها بد مختلف همچو شكل حرفها ياء تا الف ( ( 661 ) ) حكم اين طومار ضدّ حكم آن پيش از اين كرديم اين ضد را بيان < / شعر >

( 1 ) خليفه جانشين . . ( 2 ) اشياع ، جمع شيعه تابع . . ( 3 ) استيلا غلبه و پيروزى . . ( 4 ) فصيح روشن ، آشكار ، كلام فصيح آن سخن را گويند كه مقصود را با كلمات روشن بيان نمايد . .

318