اگرچه حكم آن اسم كه سلطنت و اثر او بر عيسى - على نبيّنا و عليه السلام - غالبتر بود و شريعت او ، ميزان احكام آن اسم بود .
اكنون در حكم جمعيّت اسم الله كه سلطان جمعيّت كامل مصطفى است - صلَّى الله عليه و سلَّم - مغلوب و مندرج است و ميزان شرع جزئى آن اسم در اين ميزان كلى جمعى شرع محمدى ، پنهان و مندمج . اما اثر نوريّت و اسميّت آن اسم ، به كل [1] - باطل نشده است ، و اثر دلالت او بر حقيقت ذات ، زايل نگشته .
پس اگر اثرى از آن نوريّت و دلالت او بر ذات در اين بعضى احكام انجيل كه تبديل به وى نرسيده است ، برسد و از او به معبدى كه محل مذاكرهء او است ، سرايت كند ، و شمّه اى از آن اثر ، به عين متعبّدى پيوندد كه در آن جا است ، چه عجب باشد و از حديث شفاعت ، آن چه مصطفى - صلَّى الله عليه و سلَّم - گويد : « ائذن لي في من قال لا إله إلَّا الله » ، و حق تعالى به او مىگويد كه : « ليس ذلك لك و لكن و عزّتي و كبريائي و عظمتي لأخرجنّ منها من قال لا إله إلَّا الله » دلالتى دارد بر تأثير دلالت آن اسم بر مسمّى ، و وصول اثرى از آن به متوجهان به آن اسم ، كه اهل انجيل و غيره‌اند ، و الله المستعان .
< شعر > و اسفار توراة الكليم لقومه يناجي بها الأحبار في كلّ ليلة [2] < / شعر > هذا البيت مبتدأ ، خبره محذوف ، تقديره : و اسفار توراة الكليم حكمه كذلك .
يعنى : چنان كه در انجيل بيان كرديم كه نوريّت او ، دلالتش بر متكلَّم تمام باطل و متغيّر نشده است ، و شايد كه به حكم آن حديث شفاعت اثرى از نوريّت اسمى كه استناد عيسى - عليه السلام - به آن اسم تمامتر است ، به متابعان و خوانندگان انجيل به رحمت سرايت كند ، و ايشان را عاقبة الأمر رهايى دهد ، اسفار تورات موسى - عليه السلام - را نيز كه به سوى قومش آورده بود ، و دانايان

[1] كلى - خ - .
[2] الكليم : موسى ، و لقب بذلك ، لأنّه كليم اللَّه . الأحبار ، جمع الحبر : علماء اليهود .

745