معلوم شده است ، نه به واسطهء تلبّس نفس من و تنقّل از صورتى به صورتى به جهت استكمال و اين مذهب اهل نسخ و تناسخ ، هذيان و باطل است ، زنهار تا به آن التفات نكنى .
< شعر > و من قائل بالنّسخ و المسخ واقع به أبرأ و كن عمّا يراه بعزلة [1] < / شعر > و دعه و دعوى الفسخ فالرسخ لائق به ابدا لو صحّ في كلّ دورة ) * و از كسى كه معتقد باشد مذهب نسخ و تناسخ را ، بيزار باش و دور شو از آن چه او مىبيند و معتقد مىباشد ، از مسخ و فسخ و رسخ ، كه مسخ به وى واقع است في الحقيقة ، و او به منزلهء حيوانى است كه از فهم و علم و معرفت حقايق اشيا و تمييز ميان حق و باطل ، همچو حيوانات ، هيچ گونه خبر و آگاهى ندارد به اين گفتار و اعتقاد باطل سخيف ، و بگذار مر اين حيوان تناسخى را با دعوى باطل او كه فسخ واقع است ، و نفوس بعضى از اناسى ، بعد از مفارقت در هيأت و صورتى نباتى ظاهر مىشود به سبب غلبهء صفتى نباتى بر او ، حالة المفارقة او قبله ، چه رسخ به وى لايق است ، اگر درست شود ، يعنى اگر درست شود مذهب او ، او سزاوار آن باشد كه در هر دورهء زمانى به صورت سنگى و جمادى پيدا آيد ، زيرا كه چون اين رأى و مذهب وى ، ادنى و انزل آرا و مذاهب است ، پس صفتى و خلقى فرومايه ترين و خسيسترين اخلاق و اوصاف ، به نفس وى قائم بوده باشد ، لا جرم اگر مذهب او را اندك مايه صحّتى باشد ، او لايق آن است كه نفس خسيس او در اخسّ و انزل مراتب كه معدن و جماد است ، مقيّد گردد و حينئذ به اصطلاح او ، رسخ به وى و نفس خسيس وى ، نازل باشد .
< شعر > و ضربي لك الأمثال منّي منّة عليك بشأني مرّة بعد مرّة < / شعر > و اين مثل زدن و مثال نمودن من در اين أبيات آينده به اين حال خودم و تحقق

[1] تفصيل مذاهب قائلان به نسخ و ارباب نقل در كتاب شرح حكمت اشراق و اسفار و شواهد و كذلك عقايد قائلان به مسخ و فسخ و ديگر انواع تناسخ ، موجود است .

679