چه شرايع و طرايق سابق نيز اثرى و صورتى از اين وسطيّت و عدالت شريعت من بود ، كه ميزان حركات و سكنات ايشان شده بود ، و به صورت شريعت ايشان ظاهر گشته و ايشان را به آن مرتبهء جمع الوهت رسانيده و لاحقان ، خود همه بر آثار قدم و شريعت من مىروند ، و از آن تجاوز نمىكنند .
< شعر > فيمن الدّعاة السّابقين إليّ في يميني و يسر اللَّاحقين بيسرتي [1] < / شعر > پس يمن و بركت و پيروزى و ظفر انبياى سابق بر مرادات تحقق به كمال و جمعيت ، هر يك در رجوع به حضرت من اثرى از يمين روحانيّت من بود ، كه بر روحانيّت همه سابق بود و به همه أرواح و روحانيّت سابقان ، اثرى از كماليّت و جمعيّت روح اعظم من كه قلم أعلى است و اصل و كل همه أرواح است ، و همه فرع و جزء و تبع اويند ، برسيد ، تا به حكم آن تبعيّت از وى ، يمن و بركت و هدايت و جمعيّت يافتند ، و با آن كمال و جمعيّت ، به دعوت و تكميل خلايق شتافتند ، و آسايش و آسانى اولياى لاحق در سير و سلوك بر محجّهء بيضاى شريعت جامع و شامل من ، به واسطهء يسار مزاج و طبيعت و جسمانيّت من به ايشان رسيد ، چه اين صورت عنصرى جسمانى من كه مظهر كمال جمعيّت حقيقى من است ، از صورتهاى آن انبيا و رسل سابق متأخر افتاده بود و از اين جهت ، جمعيّت او كاملتر و شاملتر بود ، و اين شريعت جامع شامل من ميزان عدالت و وحدت حقيقت اين صورت عنصرى و حركات و سكنات و هيئات نفسانى و جسمانى او است ، و اين لا حقّان از اولياى متمكَّن راسخ ، به اين مقام كمال و دعوت ، جز به واسطهء متابعت من و شريعت من نرسيدند . پس راحت و آسايش هدايت و آسانى ايشان در دعوت و سير و سلوك و غير آن ، از يسار من أعنى از اين صورت عنصرى من و كمال متابعت او و ملازمت شريعت من كه ميزان و ترجمان عدالت اين صورت است ، ميسّر شد .

[1] في بعض النسخ : إليّ في ، بدل عن اليمن : البركة . اليسر : ضدّ العسر ، الضيق . يسرتى : ناحية يساري .

664