صاحب هذا المقام من غير تطلَّب و لا تطلَّع و استشراف لنفسه في ذلك ، مثل ما أفاء الله على رسوله من غير إيجاف خيل او ركاب ، و امثال ذلك ، و الله المرشد .
ترجمة البيتين : و منبع اين مفاتيح در هر عالمى از غيب و شهادت و ملكوت و جبروت ، كائن و ثابت است ، و آن منبع وسط حقيقى هر عالمى است . و اين كه وسط هر عالمى منبع آن مفاتيح غيب شده است ، اكنون به واسطهء آن است كه به سبب كمال احتياج و استعدادى تمام كه ذات كامل مرا كه به تحقق به مقام تمكين و افاقت از سكر احوال ، عنا و ثروتى دارد ، اين دم حاصل گشته است به حصول دلى كامل كه صورت آن حقيقت برزخيّت كبراى من است ، و هم چون شمول اثر آن برزخيّت اثر وسطيّت و جمعيت اين دل من همهء عوالم را شامل آمده ، اكنون آن فيض و تجلَّى احدى جمعى اولى كمالى ، به اين سبب مذكور در من و اين دل من ظاهر شده است ، و ظهور او نيز همهء عالم را به سبب شمول اين وسطيّت شامل گشته ، و به آن سبب وسط هر عالمى منبع آن مفاتيح كه اسماى آن فيض احدىاند شده ، و اثر آن منبعيّت در هر عالمى به حسب آن عالم ظاهر گشته . اما اثر آن مفاتيح از آن روى كه منبع ايشان وسط عالم غيب است ، فوائد إلهام بىواسطه است از علوم و اسرارى غيبى كه در اسماى باطنهء مستأثره مندرجند ، و به إلهامى بىواسطه از ذات مر صاحب اين مقام احديّت جمع را ، آن اسرار و علوم معلوم و مفهوم مىگردد .
اما اثرشان در عالم جبروت روائد نعمت است ، يعنى : صاحب خبرانند ، كه از اين عالم جبروت مر صاحب اين مقام را اخبار كنند به عيش خوش و طرب و گوارندگى كه او را مهيّا است ، در تقلَّب او در جميع اسماى كلى و جزئى و به شهود آن كه آن جزئيات ، هر يك به سرايت اثر كلَّيت و جمعيّت آن مفاتيح ، در ايشان چگونه كلى مىشوند ، و به مشاهدهء تفاصيل حقايق و خواص و علوم و آثار آن اسما در عالم و عالميان ، اجمالا و تفصيلا ، چه هيچ عيشى مر صاحب اين مقام را مهنّاتر از اين تقلَّبات و مشاهدات غرايب و عجايب اين اسما نيست در عالم جبروت .

623