شماتت دهندهء دهر به حال من نباشى .
< شعر > و يا جلدي في جنب طاعة حبّها تحمّل عداك الكلّ كلّ عظيمة [1] < / شعر > و اى قوّت و توانايى من ، در معرض طاعت و دوستى حضرت معشوق و

[1] يا جلدى : يا صبرى . في جنب طاعة حبها : اى لديه . عداك الكلّ : تجاوز الكلال ، و هو التعب الشديد و الإعباء . العظيمة : الأمر العظيم . و في بعض النسخ : تجمّل ، بدل تحمل . ناظم - رضى الله عنه - در أبيات قبل از اين بيت فرمود : < شعر > « فيا مهجتي ذوبى جوى و صبابة و يا لوعتي كونى كذاك مذيبتى و يا نار احشائى أقيمي من الجوى . . . و يا حسن صبرى في رضا من احبّها تجمّل و كن للدهر في غير مشمت و يا جلدى إلخ « ، < / شعر > چون حكم قانون محبت و اقتضاى حكمت عشق آن كه صحّت و سلامت ظاهر و باطن عاشق منوط به استيلاى عوادي اسقام و اعادى صنوف آلام مصوّر باشد چه آن كه : < شعر > « طريق بو الهوسان است نه ره عشّاق ز عشق لاف و بس از فتنه بر كران بودن « < / شعر > در اين أبيات اعضا و جوارح بيرونى و اندرونى را به خطاب التزام اين معنى مخصوص مىگرداند ، و جوارح باطنى به مناسبت تقدم آنها بر جوارح ظاهرى مقدّم مىدارد ، كه اى جان ستم ديده ، شمع سان در شعلهء اندوه عشق و سوزش آتش شوق بگداز . به همين معنا اشارت فرموده است شيخ عارف بارع كامل ، سلطان سرير بلاغت و فصاحت و يكَّه تاز ميدان معرفت ، سعدى شيراز : < شعر > « روان روشن سعدى كه شمع محفل تست به هيچ كار نبايد گرش نسوزانى « < / شعر > اى آتش حرمان و فراق در گداختن و سوزانيدن بقاياى نسب خارجى و تعيّن وهمى من باش . < شعر > آتش بيار و خرمن آزادگان بسوز تا پادشاه خراج نخواهد خراب را < / شعر > اى آتش اندرونى من عظام پهلوى من و عظائم نسب اندرونى من كه بر منهج قويم عشق راست نشده‌اند و از انحرافات اطرافى تمام نرسته‌اند آنها را به زبان زبانهء خود راست ساز . < شعر > آتش آن نيست كه از شعلهء او خندد شمع آتش آن است كه در خرمن پروانه زدند ناز پرورده تنعّم نبرد راه به دوست عاشقى شيوهء رندان بلاكش باشد < / شعر >

436