و احكام ايشان متعلق .
پس حكمت الهى چنان اقتضا كرد كه آن تجلَّى اول به مفاتيح الغيب المذكورة ، نخست از حيثيّت برزخيّت ثانى به صورت تفصيل ظاهر شود و إبداع عالم أرواح كند بما فيه من الأرواح ، و از حيثيّت ايشان انشاى عالم مثال فرمايد و از حيثيّت صور مثالى ، ايجاد و اختراع عالم حس كند به جميع صورها الكليّة ، كصور الأفلاك و الكواكب و المنازل و التشكَّلات الواقعة فيها بأدوارها ، و از حيثيّت ايشان اظهار عناصر و مولَّدات به جملهء أجناس و انواع و اشخاص ايشان كند . پس هر فلكى كلى را ، مظهر حقيقتى از آن حقايق كلى كند و افلاك جزئى را مظاهر حقايق جزئى گرداند و هر كوكبى از كواكب سيّار را كه نفوس آن افلاكند ، مظهر اسمى از آن اسماى كلَّى گرداند كه حقايق ايشان در عين برزخيّت ثانى مذكور واقع است و ثوابت را مظاهر اسماى جزئى كند ، چنان كه من حيث الجملة غالب بر هر فلكى و كوكبى كلى ، حكم و اثر حقيقتى و اسمى از آن كليّات باشد .
هر چند هر يك از آن اسماى كلى را در هر فلكى و كوكبى كلى يا جزئى ، حكمى و اثرى خاص مىباشد ، من حيث البروج و المنازل و التعيّنات و التشكَّلات و الأوضاع و الاتصالات فيها . و بعد از تعيّن زمان به حركت كلى دورهء عرشى در هر مدتى ، زمانى غلبه و سلطنت مراسمى را دارند تا من حيث مظاهرها الفلكي و الكواكبى بتعيّناتها و تشكَّلاتها و اتصالاتها به واسطهء ظهور احكام و آثار آن اسم ، صاحب سلطنت و اندراج احكام و آثار اسماى ديگر در وى و احكام و آثار وى كمال اختصاصى او به تفصيل ظاهر شود ، هكذا لكلّ واحد من هذه الأسماء الكليّة و جزئيّاتها على التعاقب و التوالي كه صور أجناس و انواع عالم از عناصر و مولَّدات و غيرها ، نتايج و ثمرات آن احكام و آثاراند و توافق و تخالف و ايتلاف و اختلاف در اين نتايج ، احكام و ثمرات تضاد و اتحاد معانى و حقايق آن اسماست .
پس چون هر يك از آن اسماى كلى مذكور و جزئيّات او به ظهور احكام و

168