سعادت وكشش به محبوب مطلق وغاية الغايات است وبغض به آل محمد موجب حرمان از رحمت حق است .
بنا بر اين نفوس شرفا از اولاد فاطمهء زهرا ، اگر در عصيان وتمرّد از فرامين الهيه اصرار ورزند وطينت اصليهء آنان به طينت سجيّتى مبدل شود ، قهرا مادهء عذاب در باطن آنان پرورش يافته وبعد از مرگ كه نفوس مستكفى بالذات شوند ، عذاب الهى ونار حرمان از رحمت در باطن آنان شعله ور گردد ومانند فرزند نوح - عليه السلام - نسبت آنان با جدّه آنان فاطمه وجدّ آنان على - عليهما السّلام - قطع شود واگر ماده عذاب وصورت فسق وفجور والعياذ باللَّه كفر در باطن ، آنان ، طبيعت اوليه شود مانند ديگران مخلَّد در نار وعذاب خواهند بود .
تنبيه اين كه از حضرت ختمى مرتبت ، محمد مصطفى صاحب شفاعت كليه ، نقل شده است كه در قيامت كليه نسب قطع مىشود كه « اليوم لا انساب . . . إلَّا حسبي ونسبي » ، مراد نسب معنويه است كه بر اساس ايمان استوار است واز اهل بيت - عليهم السلام - منقول است كه جنّت براى مطيعان ودوزخ جهت عاصيان خلق شده است ، اگر چه عاصى سيد قرشى ومطيع سياه حبشى باشد .
بناءً على هذا ، مراد از اهل بيت ائمهء معصومين از اولاد زهرا مىباشند وحضرت ختمى مآب نيز خود جزء اهل بيت محسوب مىشود ، لذا مىفرمايند : « سلمان منّا أهل البيت » .
كريمهء * ( قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْه أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ في الْقُرْبى ) * نيز در شأن فرزندان فاطمه وعلى - عليهم السلام - وائمه معصومين از صلب حسين بن على نازل شده است وشامل ديگر فرزندان على وفاطمه نمىشود ، چه آن كه حب كسانى أجر رسالت است كه تالى مقام [1] رسالت باشند ،

[1] بايد به اين مهم توجه داشت كه دليل بر انحصار عصمت در حضرت ختمى مقام وجناب ولايتمدار على وصديقهء كبرى فاطمه وامامان از اولاد او وجود ندارد ، ولى صاحبان ولايت مطلقه كليه كه جهت ولايت آنها أزلي وواسطهء ظهور فيض در عوالم ونشآت است ، همين چهارده نفرند كه در باطن ذات ولايت آنها واحد وبه حسب ظهور در نشآت متعدد است ، « أولنا محمد وأوسطنا محمد وآخرنا محمد » ، ولى در برخى از أكابر اولاد على و فاطمه وحسين ، مانند زينب كبرى وقمر بنى هاشم عباس بن على وعلى أكبر ، آثار ولايت مشهود است وپاره اى از كلمات معصومين بر آن دلالت مىنمايد ، مثل ما قال سيد الساجدين في حق الزينب الكبرى « أنت عالمة بلا معلمة وفهمة غير مفهمة » واين مسلم است كه علم لدنى از خواص ولايت است واين بزرگواران در نشأت دنيا ، آخرت را مشاهده مىنمودند ومشاهده احوال آخرت براى آنها مقام بود وجهت ديگر برخى از صحابهء حسين عليه السلام به اشارت ولايت هر كدام مقام خود را به چشم دل ديدند . 1 . ج 2 ، ص 211 - 212 - 213 ، چاپ بمبئى ، 1291 ه . ق .

96