إسم الكتاب : مشارق الدراري ( شرح تائية ابن فارض ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 773)

پس آن معبود و مقصد و مقصود ايشان كه مقيّد و منحصرش مىدانند ، غير من بوده باشد ، اگرچه عقد نيّت ايشان ، قصد و عبادت به غير نبوده است و آن توجهشان به غير از جهت غلط حصر و تقييد ، لازم آمده است ، و عذرشان در آن پرستش آتش ، آن بوده است كه يك بارى آن كس كه پيشواى ايشان بوده است ، زردشت نام ، و ايشان او را پيغامبر گمان مىبرند ، روشنايى و شعاع نور وجود و الهيّت مرا ديده است ، و آن را آتش گمان برده ، پس او و قومش به سبب هدايت به شعاعى مقيّد و پرتوى از اشعهء بىنهايت نور من و گمان انحصار نور بىنهايت من در آن اشعّه ، از نور مطلق من گمراه شده است .
گوييا اين زردشت ، مردى بوده است در عهد شاه گشتاسب از ملوك عجم ، نزديك به زمان موسى - على نبيّنا و عليه السلام - و در اول اين مرد ، به علم نجوم و احكام او ، دانا بوده است و از خالق و مبدأ اندك آگاهيى داشته ، و قابليّت و راستيى و صدقى و عدلى ، فطرى در نفس او بوده است ، و همانا به مدد احكام نجوم ، اندك مايه شعورى يافته است از ظهور موسى - عليه السلام - به طريق اجمال و معلوم كرده است كه شخصى در اين عالم پيدا خواهد آمد كه او را به سبب نور آتش و طلب آن ، تجلَّيى از خالق و مبدأ روى نمايد ، و آن سبب دعوت او شود مر خلق را ، پس داعيه اى در او پيدا آمده است بر آن اميد كه مگر آن برگزيده او باشد ، و به حكم آن داعيه بر رياضات و مجاهدات عظيم اقدام نموده ، و به خلوت و عزلت از خلق مشغول گشته ، و بعد از مدتى ملازمت جوع و سهر و صمت و عزلت مثل انوارى كه به سبب ، خلوت و رياضت ، بر بعضى خلوتيان ، اكنون ظاهر مىشود ، چنان كه خلوتخانه به يك بار ، از آن انوار روشن مىگردد ، بر اين زردشت آشكارا گشته است ، و به سبب عدم مرشد ، آن انوار فتح باب دخول شيطان شده است بر او ، آن را به صورت آتش بدو نموده و از ميان آتش به وى

751