اوست كه در عالم أرواح متمثّل [1] عين ثابتهء وى گشته بود اما در مثال [2] مطلق يا در مثال مقيد ، كه آن را خيال گويند . و از آن جا به وى القا كرده مىشود . پس اگر نيك تأمّل كنى هيچ چيز از خارج به وى نرسيده باشد ، بلكه ميوهء حقايق [3] و علوم به طريق كشف از درخت استعداد خود چيده باشد .
* متن كالصّورة الظَّاهرة منه في مقابلة الجسم الصّقيل ليس غيره ، إلَّا أنّ المحلّ أو الحضرة الَّتي رأى [4] فيها صورة نفسه تلقى إليه [5] بتقلَّب من وجه بحقيقة [6] تلك الحضرة ، كما يظهر الكبير في المرآة الصّغيرة صغيرا أو [7] المستطيلة مستطيلا ، و [8] المتحرّكة متحرّكا .
* شرح « با » در « بتقلب » به معنى مع است [9] . اين [10] جمله ظاهر است ، كه در عالم خيال و مثال ، محسن بر هيأت بدر نمايد ، و صورت ظالم بر هيأت سباع .
* متن و قد تعطيه [11] انتكاس [12] صورته من حضرة خاصّة ، و قد تعطيه عين ما يظهر منها [13] فيقابل [14] اليمين منه اليمين من الرّائى ، و قد يقابل اليمين اليسار و هو الغالب في المرائى [15] بمنزلة العادة

[1] س : مثل .
[2] س : « در مثال مطلق » ندارد .
[3] د ، س : علوم و حقايق .
[4] د : راى صورة نفسه فيها .
[5] تنقلب . ق : يتقلب .
[6] ق ، و : لحقيقة .
[7] د : في . ق : في . و : في .
[8] و : و في .
[9] س : و « لام » در « لحقيقة » از براى تعليل . اى « لاقتضاء تلك الحضرة ذلك التقلب » .
[10] د : ازين جهت است . س : ندارد .
[11] د : تعطيه الحضرة .
[12] س : انعكاس .
[13] و : فيها .
[14] ع : فتقابل د : منها اليمين .
[15] د ، ع : في المرايا .

92