إسم الكتاب : شرح فصوص الحكم ( عدد الصفحات : 600)

كه فرزند سرّ پدر [1] است يعنى در وجود او مستور بود ، و چون زمان ظهور بالفعل شد ، به صورت نطفه بيرون آمد ، و باز [ به ] پدر بازگشت . يعنى پدر نشأتى است داخل در حدّ و حقيقت وجود وى نيز در حدّ و حقيقت وجود شود [2] .
چنانچه آدم كه سرّ حق بود ، و عودش هم به حق بود . و اين معنى بود كه عيسى گفت « إنّى ذاهب إلى ابى و أبيكم السّماوىّ » .
* متن فما أتاه غريب لمن عقل عن الله . و كلّ عطاء في الكون على هذا المجرى . فما في أحد من الله شيء ، و [3] في أحد من سوى نفسه شيء و إن تنوّعت عليه الصّور .
* شرح خلاصهء سخن اينست كه حق - جلّ و علا - به محض كرم وجود از فيض اقدس خود همه را وجود [4] بخشيد . پس هر وجودى را قابليّتى و استعدادى خاص داد [5] ، تا هر يك به مقتضاى ذات [6] خود مستعد و طالب چه مقدار عطايا [7] باشند ، به قدر آن به ايشان رسد . پس واسطه درين مقام هم [8] ذات ايشان باشد . پس به اعتبار افاضهء [9] وجود « فالأمر منه ابتداؤه و إليه انتهاؤه » ، و به اعتبار استعداد و قابليّت ، كه تابع وجود است [10] نه وجود . و به غير اين عبارت به هر نوع ديگر كه ادا كنند تناقض لازم آيد .
* متن و ما كلّ أحد يعرف هذا ، و أنّ الأمر على ذلك ، إلَّا آحاد

[1] د ، س : پدرست .
[2] د ، س : داخل .
[3] ع : و ما .
[4] د : وجود همه .
[5] س : « داد » ندارد .
[6] د : ذات مستعد .
[7] د ، س : عطا باشند .
[8] د : همه .
[9] س : اضافه .
[10] د ، س : است ، « فما في أحد من اللَّه شيء و لا في احد من سوى نفسه ، اى : الحق تعالى شيء . » و اينجا مراد از شيء عطايا باشد كه تابع وجودند نه وجود .

90