رسول [1] حق را نبيند ، إلَّا [2] از مشكات خاتم [3] اوليا . و اين سخن به مقدمه محتاجست [4] :
بدان كه انبياء - عليهم السلام - مظاهر اسماء حقاند [5] ، و خاتم رسل - عليه افضل الصلاة [6] - مظهر اسم اعظم جامع حق است كه ظاهر او رسالت و باطن او ولايت [7] است ، و همهء اسماء در تحت اسم جامع داخلاند [8] و نبوّت همهء انبياء مأخوذ از [9] نبوت محمّدى [10] بود ، و نبوت در وى به كمال رسيد و بر وى ختم شد .
پس بماند مرتبه ولايت كه [11] آن باطن نبوت [12] است ، و آن منقطع نشده است ، و به حسب استعداد ، هر ولى [13] را چيزى از ولايت به ظهور مىرسد تا آن گاه كه تمام آن مراتب در مستعدى [14] كامل به ظهور رسد ، و ولايت نيز به وى ختم شود . و وى را ختم [15] ولايت خوانند . و شيخ بر اين است كه آن عيسى است - عليه السّلام - و معلوم است كه روح محمدى كه [16] صاحب نبوت و ولايت است به اصالت ، و مظهر اسم جامع است . در هر عالمى ظهورى دارد : چنانكه در عالم غيب [17] فيض نبوت از وى به جميع انبياء و رسل مىرسيد [18] ، و ولايت اولياء هم از وى استفاضه مىكردند باز چون به عالم غيب رفت ، از عالم غيب به صورت خاتم اوليا تجلى كند ، و ختم ولايت كند . زيرا كه جميع انبياء [19] و اولياء ، خازنان [20] نبوت و ولايت وىاند [21] . و اين مثال آنست كه سلطان مال خود به خزانه دار [22] سپارد ، و او را فرمايد كه ، اين مال بعضى به خدم و بندگان

[1] د ، س : رسل .
[2] د ، س : مگر .
[3] د : خاتم الأولياء .
[4] د ، س : محتاج است .
[5] س : حق و خاتم .
[6] و : الصلوات . د ، س : الصلاة و السلام .
[7] س : ولايت و همه .
[8] د : داخلند .
[9] د ، س : از مقام .
[10] د ، س : محمّدى و نبوت .
[11] س : كه او .
[12] س : نبوتست .
[13] د ، س : هر ولى چيزى .
[14] د : در مستعد كامل .
[15] س : خاتم .
[16] س : كه نبوت و ولايت .
[17] س : در عالم فيض .
[18] د ، س : مىرسيد .
[19] د ، س : اوليا و انبياء .
[20] س : خازنان ولايت ويند .
[21] د : ويند .
[22] د ، س : به خزينه دار .

76