إسم الكتاب : شرح فصوص الحكم ( عدد الصفحات : 600)

* شرح عالم را شهادت از آن خواند [1] ، كه او عين [2] آنست كه ديده مىشود . و انسان را غيب از آن سبب خواند [3] كه از وى جز [4] جسدى كه آن [5] نيز از اجزاى عالمست [6] ديده نمىشود [7] ، و آن باطن كه سرّ [8] و حقيقت وى است نمىتوان ديد .
و أرواح نيز [9] از عالم كبير است ، و همه را شهادت گفت زيرا كه هر فيض [10] كه از ذات متعاليه بر أرواح فايض مىشود به واسطهء حقيقت انسانيّت است كه « اول ما خلق الله نورى » .
امّا حجاب [11] سلطان از جهت آن كه او [12] نايب خليفهء حقيقت است در شهادت و مظهر او از نظرها غالبا در حجاب مىباشد ، و از منعت او همه كس ديدن [13] او نمىتواند . ديگر آن كه سرّ سلطنت كه نفس سلطان به آن سلطان مىگردد ، مستفيض از خليفهء حقيقت است ، و او دايما در غيب است ، اين سرّ سلطنت هم در غيب مىباشد [14] و كس [15] نمىداند كه در كدام نفس به ظهور خواهد آمد .
* متن و وصف الحقّ نفسه بالحجب الظَّلمانيّة و هي الأجسام الطَّبيعيّة و النّوريّة ، و هي الأرواح اللَّطيفة . فالعالم بين كثيف و لطيف و هو عين الحجاب على نفسه .
* شرح ضمير [16] در « و هو » شايد كه عايد به عالم باشد ، و شايد كه عايد به حق باشد . امّا از جهت [17] آن كه عايد [18] بود به عالم روشن است از لفظ . امّا از جهت آن كه

[1] س : خوانند .
[2] س : عين است و ديده مىشود .
[3] د ، س : گفت .
[4] س : هر .
[5] س : او نيز .
[6] د ، س : عالم است .
[7] س : ديده مىشود .
[8] د : سروى است .
[9] د : نيز هم . س : هم .
[10] د ، س : هر فيضى .
[11] د ، س : احتجاب .
[12] د ، س : آن .
[13] د ، س : ديدن نمىتواند .
[14] س : باشد .
[15] د ، س : و كسى .
[16] س : ضمير و هو . د : در هو .
[17] د ، س : وجه .
[18] د : عايد به عالم بود .

50