* متن ثمّ لتعلم أنّ الحقّ وصف نفسه بأنّه ظاهر و باطن فأوجد [1] العالم عالم غيب و شهادة لندرك الباطن بغيبنا و الظَّاهر بشهادتنا . و وصف نفسه بالرّضا و الغضب ، و أوجد العالم ذا خوف و رجاء فنخاف [2] غضبه و نرجوا رضاءه . و وصف نفسه بأنّه جميل و ذو [3] جلال فأوجدنا على هيبة و انس . و هكذا جميع ما ينسب إليه [4] - تعالى - و يسمّى به [5] .
* شرح يعنى حق - جلّ [6] و علا - وصف نفس خود به رضا و غضب فرمود ، و در عالم انسانى رجاء و خوف كه لازم رضا و غضب است پديد كرد ، تا مشعر بود به تأكيد ارتباط ميان حق و عالم انسان [7] ، كه هر يك از صفات فعليّه و انفعاليّه مستدعى آن ديگر [8] است . چون در حق رضا گفت كه فعلست [9] ، در انسان رجاء گفت كه انفعال [10] است .
* متن فعبّر [11] عن هاتين الصّفتين باليدين [12] اللَّتين توجّهتا منه على خلق الإنسان الكامل لكونه الجامع لحائق [13] العالم و مفرداته . فالعالم شهادة و الخليفة غيب ، و لذا تحجّب [14] السّلطان .

[1] و : و أوجد .
[2] د ، س ، ع : فيخاف . . . و يرجو . د : رضاه .
[3] و : ذو الجلال .
[4] و : الى اللَّه .
[5] و : و سمّى به .
[6] د : حق تعالى .
[7] د ، س : انسانى .
[8] س : ديگرست .
[9] س : فعلى است ، د : فعل است .
[10] س : انفعالى .
[11] د : ثم عبّر .
[12] س : باليدى .
[13] د ، س : الحقائق . و : بحقائق .
[14] و : و لهذا يحجب السلطان . د ، س : يحجب .

49