نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا جلد : 1 صفحه : 46
* شرح يعنى وصف فرمود ذات خود را براى ما به صفات ما ، تا ما آينهء وى باشيم و او آينهء ما [1] باشد ، تا اگر ما او را ببينيم [2] خود را ببينيم [3] ، و اگر او ما را بيند خود را ديده باشد . * متن و لا نشكّ أنّا كثيرون بالشّخص [4] و النّوع ، و إنّا و إن كنّا على حقيقة [5] واحدة تجمعنا فنعلم قطعا أنّ ثمّ [6] فارقا به تميّزت الاشخاص بعضها عن بعض ، و [7] لو لا ذلك ما كانت الكثرة في الواحد . * شرح يعنى ما هيچ شك نداريم ، كه ما به حسب اشخاص و افراد ، كه [8] صور زيد و عمر و بكرست ، و به حسب انواع كه آن اجزاى [9] تركيب ماست بسياريم ، و در آن هم [10] شك نداريم كه ما مستمدّيم [11] بر يك حقيقت كه آن جامع ماست و آن انسانيّت است . و مىدانيم كه در آن حقيقت فارقى هست ، كه تميّز ميان [12] اشخاص به آن حاصل مىشود ، و آن خصوصيّت افراد است كه اگر نه آن بود تميز ميان زيد و عمر به چه توانستى كرد ؟ و كثرت در واحد چگونه متصوّر شدى و اين مقدمه جهت [13] تمهيد مباحث آتيه است . * متن فكذلك أيضا و إن وصفنا [14] بما وصف نفسه من
[1] د ، س : او آينه ما ، تا اگر . . . [2] د ، س : نگريم . [3] د ، س : بينيم . [4] د ، س : بالنوع و الشخص . [5] و : على حقيقة تجمعنا . [6] د ، س ، و : ثمة . [7] د : فلو لا . [8] د : به صور . [9] د : أجزأ و تركيب . [10] س : همه . [11] د ، س : مشتمليم . [12] د : به آن اشخاص حاصل مىشود . [13] د : جهت مباحث . [14] و : بما وصف به - س : اليه في الوجود الحق بما وصف به .
46
نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا جلد : 1 صفحه : 46