اصحاب اوهام فهم كنند كه توهّم امرى [1] كنند كه آن را در خارج وجود [2] نبود ، و نفوس ايشان از آن متأثّر گردد .
* متن < شعر > فرحمة الله في الأكوان سارية و في الذّوات و في الأعيان جارية مكانة [3] الرحمة المثلىّ إذا علمت من الشّهود مع الأفكار عالية [4] < / شعر > فكلّ من ذكرته الرّحمة فقد سعد ، و ما ثمّ إلَّا من ذكرته الرّحمة .
و ذكر الرّحمة الأشياء عين إيجادها إيّاها [5] . فكلّ موجود مرحوم .
* شرح « مثلى » تأنيث أمثل است ، و « مع » به [6] معنى « على » است .
يعنى [7] اتحاد به اختفاى هويّت است در صور كونيّه ، و أشياء موجود به سبب رحمت شد ، پس رحمت [8] در مرتبهء احديّت عين هويّت است . پس رحمت ساريست در اعيان و ذوات چون سريان هويّت و به طريق شهود و كشف معلوم شد كه مرتبه و مكانت رحمت أعلى و أجلّ است بر افكار ، يعنى قوت طيران فكر به قلَّهء قاف كبرياى رحمت نمىرسد .
* متن و لا تحجب يا ولىّ عن إدراك ما قلناه بما ترى [9] من أصحاب البلاء و ما تؤمن [10] به من آلام [11] الآخرة الَّتي لا تفتر عمّن قامت به .

[1] د : امرى كه آن را .
[2] د : وجودى .
[3] و : فكانة .
[4] و : العالية .
[5] و ، س : إيجادها و كل . .
[6] س : معنى .
[7] س : يعنى چون ايجاد . د : يعنى ايجاد .
[8] و : نعمت .
[9] و ، د ، س : بما تراه .
[10] و : و ما يؤمن به من الآخرة .
[11] د : من الآلام .

413