كرد به اخبار الهيّه به واسطهء انبياء ، و [1] حاضر و مراقب گشت [2] ، او را رؤيت [3] مثاليه در عالم [4] خيال مقيّد كه عالم مثال است ، حاصل شود . چنانچه گويى هر چه به گوش [5] شنيد ، به چشم ديد و در حضرت خيال مشاهد آن شد و ايمان [6] آورد به آن چه در باقى حضرات است در غيب .
قوله : « و استعمالها » يعنى استعمال آن قوتى [7] كند كه در صور خياليّه ظاهر مىگردد ، و آن توجّه است به عالم علوى ، بى [8] استعمال قوت فكرى و عقلى . چرا كه قوت متفكَّره [9] ، أبواب كشف را مسدود مىگرداند ، تا آن گاه كه حق منزّه از جهت مشاهده [10] افتد .
* متن و من قلَّد صاحب نظر فكرىّ و تقيّد به فليس هو الَّذي ألقى السّمع ، فإنّ هذا الَّذي ألقى السّمع لا بدّ أن يكون شهيدا لما ذكرناه .
و متى [11] لم يكن شهيدا لما ذكرناه فما هو المراد بهذه الآية [12] فهؤلاء هم الَّذين قال [13] الله فيهم « إِذْ تَبَرَّأَ الَّذِينَ اتُّبِعُوا من الَّذِينَ اتَّبَعُوا » و الرّسل لا يتبرّؤون من أتباعهم الَّذين اتّبعوهم . فحقّق يا ولىّ [14] ما ذكرته لك في [15] هذه الحكمة القلبيّة . و أمّا اختصاصها بشعيب - عليه السّلام [16] - لما فيها من التّشعّب ، أي شعبها لا تنحصر [17] ، لأنّ

[1] س : « و » ندارد .
[2] س : گشته .
[3] د ، س : رؤيتى .
[4] د : در علم خيال .
[5] س : به گوشش شنيد ديد در .
[6] د : ايمان را به آن چه .
[7] د : قوى .
[8] د : في استعمال .
[9] س : مفكره .
[10] د : مشاهد .
[11] د ، س ، و : و من .
[12] س : الا فهولاى الَّذين .
[13] و : قال اللَّه تعالى .
[14] س : ما اولى .
[15] و ، س ، د : في الحكمة .
[16] د ، س ، ع : ندارد .
[17] و ، د ، س : ينحصر .

281