* متن « وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْه مِنْكُمْ وَلكِنْ لا تُبْصِرُونَ » . و إنّما هو يبصر فإنّه مكشوف الغطاء « فبصره حديد » .
* شرح درين عبارت تناقضى مىنمايد ، و ليك تناقض نيست . و آن آنست كه مىفرمايد كه : جهنّمى [1] ، در آن روز قرب حق را به خود بيند . زيرا كه غطاء از پيش او مرتفع است و چشمش تيز است ، و كلام الهى ناطق است كه : « من كانَ في هذِه أَعْمى فَهُوَ في الآخِرَةِ أَعْمى ) * [2] » . اين [3] حكم به نسبت با ربّ الأرباب مطلق است ، و اين شقي از آن محجوب [4] است ، و مراد از ديدن [5] قرب ربّ مقيّد اوست كه در دنيا مضلّ [6] بود اينجا [7] منتقم است .
* متن و ما [8] خصّ ميّتا من ميّت ، أي ما خصّ سعيدا في القرب من شقىّ « وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْه من حَبْلِ الْوَرِيدِ » و ما [9] خصّ إنسانا من انسان .
* شرح يعنى آن كه فرمود كه « وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْه مِنْكُمْ » هيچ ميّتى يعنى [10] هيچ سعيدى را مخصوص نكرد ، به اين قرب از ميّتى ديگر ، كه آن شقي باشد .
چنانكه فرمود : « وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْه من حَبْلِ الْوَرِيدِ » ، نگفت كه اين قرب با سعيد [11] است ، و با شقي نيست ، بلكه قرب او - تعالى شأنه - شامل است همه را .
* متن فالقرب الإلهيّ من البعد لا [12] خفاء به في الإخبار الإلهيّ [13] .

[1] س : جهنّم .
[2] و : « أعمى » ندارد .
[3] د ، س : و اين .
[4] د ، س : محجوب است .
[5] د : ديدن رب ، رب مفيد اوست .
[6] د : متّصل .
[7] د ، س : و آن جا .
[8] د ، س : فما .
[9] د : و ما خصّ سعيدا في القرب .
[10] د ، س : يعنى سعيدى را . . .
[11] س : با سعيدست .
[12] س : الَّا خفاء .
[13] و : الإلهيّة .

241