* متن < شعر > فللواحد الرّحمن في كلّ موطن من الصّور ما يخفى و ما هو ظاهر فإن قلت هذا الحقّ قد تك صادقا و إن قلت أمرا آخرا أنت عابر و ما حكمه في موطن دون موطن و لكنّه بالحقّ للخلق سافر [1] إذا ما تجلَّى للعيون تردّه [2] عقول ببرهان [3] عليه تثابر و يقبل في مجلى العقول و في الَّذي يسمّى خيالا و الصحيح النّواظر < / شعر > * شرح يعنى رحمان را صور مختلفه است ، و آن [4] صور را ، به حسب مراتب خفا و ظهور هم مراتب مختلفه است ، كه بعضى از آن در [5] حس به ظهور رسد و بعضى [6] به ظهور نرسد در عالمين .
امّا معنى بيت دوم يعنى ، چون صورت [7] رحمان مختلفه [8] است ، پس اگر تو [9] به اعتبار وحدت ظاهر و مظهر كنى و گويى كه حق است ، صادق باشى و اگر به امتياز قايل شوى كه [10] مرئى غير حق است هم صادق باشى .
قوله : « و لكنّه بالحق للخلق سافر » ، يعنى ، حكم هويّت حق ساريست در جميع مواطن و مقامات و مراتب خلقيّه سريانى ذاتى .

[1] مسافرا .
[2] د : يرده .
[3] س : برهان .
[4] د : « و آن . . . مختلفه است » ندارد .
[5] د : در عالم حسّ .
[6] د ، س : و بعضى در عالم خيال و بعضى . . . س : مثال .
[7] د ، س : صور .
[8] س : مختلف .
[9] د ، س : تو اعتبار .
[10] س : كه غير حق است .

177