responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا    جلد : 1  صفحه : 146


* متن < شعر > فالحقّ خلق بهذا الوجه فاعتبروا و ليس خلقا بذاك الوجه فادّكروا [1] من يدر ما قلت لم تخذل بصيرته و ليس يدريه إلَّا من له بصر جمع و فرق فإنّ العين واحدة و هي الكثيرة لا تبقى و لا تذر < / شعر > * شرح يعنى از آن روى كه در مظاهر خلقيّت [2] ظهور كرده و در مراياى اعيان متجلَّى شده ، خلق باشد و از آن روى كه اعيان خلقيّت متكثّره در مرآت وحدت حقيقت نمايندگى مىكند حق ، خلق نباشد بلكه با تنزّه ذات به حجب عزّت محتجب بود ، و آن چه مخلوق بيند خلق باشد ، و هر كه به اين اسرار دانا شد [3] ، چشم دل غيب بين او هرگز مخذول نشود .
* متن فالعلىّ لنفسه هو الَّذي يكون له الكمال الَّذي يستغرق به جميع الأمور الوجوديّة و النّسب العدميّة بحيث لا يمكن أن يفوته نعت منها . و سواء كانت محمودة عرفا و عقلا و شرعا أو مذمومة عرفا و عقلا و شرعا . و ليس ذلك [4] إلَّا لمسمّى الله [5] خاصّة .
* شرح يعنى علىّ مطلق آن باشد كه علوّ او [6] لذاته بود ، و كمال او جميع كمالات وجوديّه و موجودات عينيّه و نسب اضافيّه و سلبيّه [7] را در خود غرق كرده باشد . چنانچه از [8] آن هيچ از وى فوت نشود ، اگر آن صفات عند العرف



[1] د ، س : فاذكروا .
[2] د ، س ، و : خلقيّة .
[3] د : باشد . س : ندارد .
[4] د : باشد .
[5] س : لذلك . ق : المسمّى .
[6] س : او بود .
[7] د : سلسله .
[8] س : هيچ از آن .

146

نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا    جلد : 1  صفحه : 146
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست