نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا جلد : 1 صفحه : 259
11 فصّ حكمة فتوحيّة في كلمة صالحيّة نسبة هذه الحكمة إلى الفاتح لانفلاق الجبل له في إعجازه ، ففتح الله له عن النّاقة ، و فتح الله على قومه بذلك ، فكان موجب ايمان بعض امّته [1] و إهلاك بعضه في وجود النّاقة و موتها . * متن < شعر > من الآيات آيات الرّكائب و ذلك لاختلاف في المذاهب < / شعر > * شرح يعنى از آيات واضحات ، آيات ركايب است . چنانچه [2] ناقهء صالح و حمار عزيز و ثعبان موسى و كبش خليل و براق [3] محمّد . و در حقيقت مراد از ركوب [4] ، نفوس حيوانيّه است كه آن مراكب نفوس ناطقه است ، چنانچه أبدان مراكب نفوس حيوانيّه است . * متن < شعر > فمنهم قائمون بها بحقّ [5] و منهم قاطعون بها السّباسب [6] < / شعر > * شرح يعنى بعضى [7] سالكان به سير درآمدن هماى [8] همّت ايشان ، جز به قلَّهء قلعهء كبريا فرو نيامد [9] ، و قومى به آن ركايب ، ارتكاب مخالفت كردند ، و در سباسب [10] ظلمات جسمانى بماندند .
[1] س : بعض منه . [2] س : چنانكه . [3] د : برق . د ، س : محمّدى . [4] د ، س : ركائب . [5] س : الحق . [6] و : ساسب . س : سباب . [7] د ، س : از سالكان چون به سير درآمدند . [8] د : همان . [9] د : فرود نيامد . [10] س : سباست .
259
نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا جلد : 1 صفحه : 259