< فهرس الموضوعات > 9 . فص حكمة نورية في كلمة يوسفية < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > دليل اختصاص حكمت نورى به يوسف ( ع ) < / فهرس الموضوعات > [ 9 ] فص حكمة نورية في كلمة يوسفية چون عالم أرواح كه مسمّى است به عالم مثالى ، عالمى است نورانى ، و كشف يوسف - عليه السّلام - مثالى بود و بر وجه أتم و اكمل ، شيخ - قدّس الله سرّه - حكمت نوريه را كه كاشف است از حقايق ، اضافت به كلمه يوسفيّه كرد .
و لهذا يوسف - عليه السّلام - در علم تعبير كامل بود ، و مراد حق تعالى را از صور مرتبهء مثاليّه مىدانست . و هر كه بعد از او اين علم را دانسته ، آخذ از مرتبه اوست و مستفيد از روحانيتش .
و از براى قوت نوريت روح يوسف - عليه السّلام - صورت او به كمال و حسنش در غايت بهجت و جمال بود .
و ببايد دانست كه نور حقيقى ذات الهيّه است و بس ، چه او اسمى است از اسماء ذات . و هر چه بر او اسم غير و ما سوى الله اطلاق كرده مىشود ظلَّى است از ظلال او ، و نورانى بودنش به نسبت با عالم أجسام است .
و چون دخول روح در عالم خويش به واسطهء عبور است از حضرت خياليه كه مثال مقيّد است ، و به اشراق نور روح بر حضرت خياليه ظاهر مىگردد صور مثاليه ، واجب شد اوّلا انبساط نور به اين حضرت تا روح مشاهده تواند كرد به شهود عيانى ، آن چه را متجسد مىگردد از معانى و فايض مىگردد بر وى در اين حضرت تا به واسطه تمرّن در اين مشاهده انتقال از حضرت خيال كه مثال مقيد است به سوى عالم مثال مطلق تواند كرد ، لا جرم شيخ - قدّس الله سرّه - فرمود : هذه الحكمة النورية انبساط نورها على حضرة الخيال .
يعنى : اين حكمت نوريه عبارت است از انبساط نور كلمهء يوسفيه كه آن روحانيت [ 232 - ر ] اوست عليه السّلام بر حضرت خيالش ، تا متنور گردد و مشاهده نمايد در آن حضرت معانى متجسده را . و بر اين تقدير ضمير « نورها » عايد به « كلمه » باشد .
و مىشايد كه راجع به « حكمة » بود ، و معنى چنين باشد كه : اين حكمت نوريّه عبارت است از انبساط نور علوم منتقشه در كلمهء يوسفيه بر حضرت خيال .

332