نام کتاب : الحياة ( فارسي ) نویسنده : علي حكيمي جلد : 2 صفحه : 665
اليقين و هو الايمان ، و هو امام امّته و أهل زمانه . فمن عرفه عرف الله و دينه ، و من انكره أنكر الله و دينه ، و من جهله جهل الله و دينه ؛ و لا يعرف الله و دينه و حدوده و شرائعه به غير ذلك الامام ؛ كذلك جرى بأنّ معرفة الرجال دين الله [1] . . ( 1 ) امام صادق « ع » - در نامه اى به مفضّل جعفى : . . خداى متعال اسلام را دين برگزيدهء خود ساخت و آيينى براى بندگان خود ، كه عمل هيچ كس را جز به آن نمىپذيرد ، و پيامبران و فرستادگان خود را براى تبليغ اين دين مبعوث كرد ، و گفت : * ( وَبِالْحَقِّ أَنْزَلْناه وَبِالْحَقِّ نَزَلَ ) * به حق آن ( قرآن ) را فرو فرستاديم ، و به حق نازل شد » . آرى ، خدا پيامبران و فرستادگان و پيامبر خود محمد « ص » را با اين دين و بر اين دين برانگيخت . اين است كه برترين بخش دين شناختن پيامبران و فرستادگان خدا و حق ولايت و حاكميت آنان است . و تو را آگاه مىكنم كه خدا تا روز قيامت حلال را حلال و حرام را حرام كرده است . معرفت فرستادگان و قبول حاكميّت و اطاعت ايشان حلال است ؛ و حلال شده چيزى است كه آنان حلال كرده باشند ، و حرام شده آنكه ايشان حرام دانسته باشند . و آنان اصل هر حلالند و فرعهاى حلال از ايشان منشعب خواهد بود . و اين رسالت ايشان است . و از فروع منشعب از ايشان ، امر ايشان است به پيروان و دوستان خود به انجام دادن كارهاى حلال : مثل برپا داشتن نماز و دادن زكات و . . و همهء نيكيها ؛ و خدا در كتاب خود از اين امور ياد كرده و گفته است : * ( إِنَّ الله يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسانِ وَإِيتاءِ ذِي الْقُرْبى ، وَيَنْهى عَنِ الْفَحْشاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ ، يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ) * خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مىدهد ، و از بدكارى و كار ناپسند و ستمگرى نهى مىكند ؛ پندتان مىدهد تا مگر پند پذيريد » . و اما دشمنان پيامبران و دوستان آنان كه همواره پيرو آنانند حرامند و حرام است پيروى از آنان ، و آنانند زشتيها و فواحش آشكار و نهان ، و شراب و قمار و زنا و ربا و خون و مردار و گوشت خوك ، و آنانند حرام شده و اصل هر حرام ، و شر و اصل هر شر ، و