( 1 ) امام على « ع » : دل خود را با پند پذيرى زنده كن ، و ( تمايلات بد ) آن را با زهد بكش ، و با يقين به آن نيرو بخش ، و با حكمت آن را روشن ساز ، و با ياد مرگ رامش گردان ، و به نابودى معترفش ساز ، و از مصائب و بدبختيهاى دنيا آگاهش كن . 5 - الامام علي « ع » : سكَّنوا في انفسكم معرفة ما تعبدون ، حتى ينفعكم ما تحرّكون من الجوارح بعبادة من تعرفون [1] .
( 2 ) امام على « ع » : در جان خود شناخت خدايى را كه مىپرستيد جاى دهيد ، تا حركتى كه براى عبادت انجام مىدهيد ، از روى شناخت باشد و سودمند . اين آيهء قرآن : * ( وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّه الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ ، فَيُؤْمِنُوا بِه ، فَتُخْبِتَ لَه قُلُوبُهُمْ ) * . . [2] كسانى كه علم به ايشان داده شده ، بايد بدانند كه آن ( قرآن ) حق است و از پروردگار تو ، پس به آن ايمان آورند و دلهاشان در برابر آن نرم و خاضع شود » ، به همين امر اشاره مىكند ، كه در اين احاديث ذكر شده است يعنى قلبى شدن علم ، زيرا كه علم سودمند دانشى است كه بر نفس تسلط يابد ، و در قلب جايگزين شود و استقرار پيدا كند ، و محور عمل و اقدام باشد و زنده شدن دل و بينش درون از آن حاصل آيد . هر علمى كه چنين نباشد ، الفاظى است كه تكرار مىشود و مصطلحاتى است كه ميان مردمان تبادل پيدا مىكند .
6 - عيسى المسيح « ع » : بحقّ اقول لكم : إنّ الزرع ينبت في السّهل و لا ينبت في الصّفا ، و كذلك الحكمة تعمر في قلب المتواضع و لا تعمر في قلب المتكبّر الجبار . ألم تعلموا أنّه من شمخ برأسه الى السقف شجّه ، و من خفض برأسه عنه استظلّ تحته و أكنّه . و كذلك من لم يتواضع لله خفضه ، و من تواضع لله رفعه . إنّه ليس على كلّ حال يصلح العسل في الزّقاق ، و كذلك

[1] « تحف العقول » / 160 .
[2] سورهء حج ( 22 ) : 54 .

514