9 الامام السجاد « ع » : اللَّهم ! إنّي أعتذر اليك من مظلوم ، ظلم بحضرتي ، فلم أنصره . . . أعتذر إليك - يا الهي - منهنّ و من نظائرهنّ ، اعتذار ندامة ، يكون واعظا لما بين يديّ من أشباههنّ ؛ فصلّ على محمّد و آله ! و اجعل ندامتي على ما وقعت فيه من الزّلَّات ، و عزمي على ترك ما يعرض لي من السّيّئات ، توبة توجب لي محبّتك ، يا محبّ التّوّابين . [1] ( 1 ) امام سجّاد « ع » : خدايا ! از تو در بارهء ستمكشيده اى پوزش مىطلبم كه در حضور من به او ستم رسيده و من به يارى او برنخاسته‌ام . . . پروردگارا ! از اين گناهان و گناهانى همانند اينها از تو پوزش مىخواهم ، پوزشى از روى پشيمانى ، كه اندرزگوى من به هنگام پيشامدن نظاير آنها باشد . پس بر محمد و آل محمد درود فرست ! و پشيمانى مرا از لغزشهايى كه در آنها افتاده‌ام ، و آهنگ مرا براى فرو گذاشتن كارهاى بدى كه ممكن است در معرض آنها قرار گيرم ، توبه اى ساز كه براى من دوستى تو را واجب سازد ، اى دوستدار توبه كنندگان . 10 الامام السجاد « ع » : هذا مقام من اعترف بسبوغ النّعماء و قابلها بالتّقصير ، و شهد على نفسه بالاهمال و التّضييع ، و أنت الرّؤوف الرّحيم ، البرّ الكريم . [2] ( 2 ) امام سجاد « ع » : معبودا ! . . . كسى در برابر تو ايستاده است كه به سرشارى نعمتهاى تو و كوتاهى در برابر آنها معترف است ، و گواهى مىدهد كه نفس خود را فرو گذارده و تباه كرده است ؛ و تو رئوف و مهربانى ، و نيكرفتار و بزرگوارى . 11 الامام السجاد « ع » : أتيتك مقرّا بالجرم و الإساءة الى نفسي ، أتيتك أرجو عظيم عفوك الذي عفوت به عن الخاطئين . [3]

[1] « صحيفهء سجّاديه » / 253 - 250 ( دعاى 38 ) .
[2] « مفاتيح الجنان » / 122 - از مناجات شاكران » .
[3] « صحيفهء سجّاديه » / 364 ( دعاى 48 ) .

745