( 1 ) امام سجاد « ع » : با اعتراف به گناه و بد كردن در حق خود به نزد تو آمده‌ام ، و اميد به بخشش و گذشت عظيم تو بسته‌ام ، كه با آن گذشت عظيم از خطاكاران درمىگذرى . 12 الامام السجاد « ع » : اللهم ! إنّي أتوب اليك في مقامي هذا من كبائر ذنوبي و صغائرها ، و بواطن سيّئاتي و ظواهرها ، و سوالف زلَّاتي و حوادثها ، توبة من لا يحدّث نفسه بمعصية ، و لا يضمران يعود في خطيئة ، و قد قلت - يا الهي - في محكم كتابك : إنّك تقبل التّوبة عن عبادك ، و تعفو عن السّيّئات ، و تحبّ التّوّابين . فاقبل توبتي كما وعدت ، و اعف عن سيّئاتي كما ضمنت ، و أوجب لي محبّتك كما شرطت . و لك - يا ربّ - شرطي أن لا أعود في مكروهك ، و ضماني أن لا أرجع في مذمومك ، و عهدي أن أهجر جميع معاصيك . . [1] ( 2 ) امام سجاد « ع » : خدايا ! در اين مقام ، از گناهان بزرگ و كوچكم ، و بدكاريهاى نهان و آشكارم ، و لغزشهاى كهنه و نوم ، همه و همه ، به درگاه تو توبه مىكنم ، توبهء كسى كه ديگر با خود سخنى از گناه كردن نمىگويد ، و قصد تكرار ندارد . خدايا ! تو در قرآن مجيد گفته اى كه توبه را از بندگانت مىپذيرى ، و از بدكاريهاى ايشان درمىگذرى ، و توبه كنندگان را دوست مىدارى . پس چنان كه وعده كرده اى توبهء مرا بپذير ، و چنان كه قول داده اى از بديهاى من درگذر ، و چنان كه بر خود شرط كرده اى مرا دوست بدار ! و شرط من با تو اى خدا ! ، آن است كه به آنچه دوست ندارى بازنگردم ، و قول من آن است كه ديگر گرد آنچه نمىپسندى نگردم ، و پيمان من آنكه از همهء گناهان دورى گزينم .

[1] « صحيفهء سجّاديه » / 209 - 208 ( دعاى 31 ) .

746