إسم الكتاب : الحياة ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 778)

از پاى فتاده سرنگون بايد رفت تو پاى به راه در نه و هيچ مپرس خود راه بگويدت كه چون بايد رفت 5 - خالصسازى عمل : از مسائلى كه در اعمال و جوهرهء آنها اهميت فراوان دارد ، خالص بودن آنها از آلودگيها و پاك بودنشان از هدفهاى غير الهى است . پس بر عامل عمل لازم است كه در هر عمل هدفى درست و عالى داشته باشد ، و در اثناى عمل به چيز ديگرى جز همين هدف عالى نظر نكند . و بدين صورت است كه اخلاص فراهم مىآيد ، و عمل ، به طور منحصر و خالص ، براى خداى متعال صورت مىگيرد . و از اغراض ديگر - همچون شهرتطلبى و ريا و خواستار ستايش و جاه و مال شدن و جز اينها - پاك مىشود .
خالص شدن عمل از اين اغراض فرومايه ، و اختصاص يافتن آن به خداى متعال ، در استحكام عمل و ادامه يافتن و نيكو شدن گوهر آن داراى نقشى مهم است . غرضهاى غير خدايى اعمال را به صورت حركاتى سطحى و تهى و بيژرفا و بدون ارزش درمىآورد ؛ و به همين ترتيب آدمى را عاملى سطحى مىكند كه خواستار چيزى جز ظواهر نيست . و بسا هست كه چنين حالتى سبب ترك عمل يا سهلگيرى و سست شدن در آن مىشود ، چه ممكن است عامل عمل - در اثناى عمل ، يا پس از انجام دادن پاره اى از آن - به اغراض ياد شده دست يابد و باقى آن را فرو گذارد ، يا در استوارسازى و نيكپردازى آن كوتاهى كند .
6 - مداومت دادن به عمل : معلوم است كه عمل هنگامى بارور و نتيجه بخش است كه ادامه پيدا كند . عملى كه زمانى شخص عامل به آن برخيزد و زمانى ديگر آن را فرو گذارد ، فايده اى براى او ندارد و تنها بر ناتوانى او مىافزايد . و اين بدان جهت است كه ترك عمل گاه به تنبلى و نوميدى مىانجامد ، همان گونه كه ادامه دادن آن سبب شادى و شور و نيرو و تلاش مىشود ، چنان كه امير المؤمنين « ع » گفته است :
« من يعمل يزدد قوّة ، من يقصّر في العمل يزدد فترة [1] ( 1 ) هر كس به

[1] « غرر الحكم » / 269 .

591