همه ، اين شكل از عمل كردن را واجب مىسازد . [1] 9 - زعامت از مسائل سرنوشتى مهم كه بايد جامعه هاى ما به آن توجه داشته باشند ، آن است كه باقى ماندن آرمانهاى شيعى ، و حقايق دينى عالى ، و استقلال ممالك اسلامى ، وابستهء به رياست و زعامت دينيى هوشمندانه و استوار است . اميران و فرمانداران و رؤسايى كه در جهان اسلام بر سر كار مىآيند ، كوششى در پاسدارى از دين نمىكنند . [2] و آنچه از جانب ايشان در اين گونه موارد مشاهده مىشود ، امرى سطحى و زود گذر است كه غالبا برخاستهء از سياستها و ظاهرسازيهايى است كه مىخواهند با آنها توده ها را اغفال كنند . نگاهبان شيعه و تشيع كسى

[1] ممكن است خوانندگان به هنگام خواندن اين گونه مطالب ، بر مؤلَّفان - به نام جانبدارى از كسى ، يا اشاره اى به مصداق اين اوصاف و شروط - خرده بگيرند ؛ با اينكه مقصود مؤلَّفان به واقع تعيين مصداق نيست . وظيفهء هر مؤلَّفى اين است كه آنچه را در بارهء موضوعى كه مطرح مىكند ، و مىفهمد ، با دقّت و امانت و بىكم و زياد ، به خوانندهء كتاب منتقل كند . و ما نمىخواهيم از اين چارچوب بيرون آييم . اين است كه اوصاف و شروطى را كه مىفهميم كه بايد در عالم جانشين امام معصوم باشد ذكر مىكنيم ، امّا تعيين مصداق نه ، تعيين مصداق واقعى با واقعيّات عينى است و تجربه ها بلكه ما اذعان مىكنيم كه تعيين مصداق در اين باره براى ما بسيار مشكل نيز هست ، زيرا ما براى سه امرى كه ياد مىشود اهميتى بسيار فراوان قائليم و اقدام در اين سه جهت را شرط ضرورى مىدانيم : 1 - تحقّق بخشى به عدالت اجتماعى و اقتصادى و معيشتى ( يعنى قسط قرآنى ) ، كه اين امر از مهمترين اهداف اجتماعى دين در جوامع انسانى به شمار است - چنان كه بارها گفته‌ايم . 2 - كوبيدن و نابود كردن تكاثر ( فزونخواهى - سرمايه دارى ) و شاد خوارى و تنعّم گرايى و مصرفپرستى و ريخت و پاش و اسراف ، به صورتى اقدامى نه شعارى . 3 - محكوم كردن و از ميان بردن عقب ماندگى و ارتجاع ، از راه هماهنگى با روح زمان و ناموس تطوّر ، و درك « زندگى نو » و « انسان نو » . بنا بر اين ، ما از خوانندگان كتاب « الحياة » تقاضا داريم كه از اشاره هايى كه جاى جاى مىكنيم به سادگى نگذرند ، و در پنج امرى كه در پايان اين باب ياد كرده‌ايم به ژرفى بينديشند ، تا به هدفهاى انسانى و اسلاميى كه ما از اين بحث و موضعگيرى داريم - چنان كه هست - پى ببرند . نيز يادآوريى را كه در پايان باب نهم خواهد آمد ، از لحاظ بگذرانند .
[2] . بلكه در اين روزگار - و از سالها پيش از اين - مشاهده مىشود كه بيشترى از آنان كسانى فاقد منش و شخصيت ، خود باخته ، نوكر صفت ، بىايمان يا سست عقيده‌اند ، و مرتبط با بيگانگان و متكى به دشمنان اسلام و مسلمانند ، بلكه عامل و كارگزار آنانند ، و به زيان اسلام و مسلمانان كار مىكنند ، و به جاى پاسدارى از حيثيّت قبله و اهل قبله ، همواره موجب سرشكستگى مسلمانان و از دست رفتن همه چيز آنان بوده‌اند و هستند .

589