( 1 ) امام على « ع » : بر امام واجب است كه عالمان فاسق ، و پزشكان نادان ، و مكاريان ( چارپاداران ، حملكنندگان كالاهاى ) نادار ( و بىوثيقه ) را در بند كند ( تا موجب زيان جامعه نگردند ) . پس بنا بر اين اساس الهى استوار ، واجب است كه اجتماع اسلامى از وظيفهء خود در برابر عالمان و واعظان و روحانيان فاسد و غافل از خدا و پردازندگان به دنيا و حاميان صاحب قدرتان هوسباز ، و كسانى كه متصدى پيشوايى دينى و رهبرى اسلامى مىشوند بىآنكه شايستگى لازم را داشته باشند ( و اين تصدى از بزرگترين گونه هاى فسق است و در محكمهء حق و اسلام ، كفر سياسى و اجتماعى محسوب مىشود ) آگاه باشد . همان گونه كه بر امام در بند كردن عالم فاسق ، براى حفظ مصالح اجتماعى اسلامى و پاسدارى از حقايق دينى و قرآنى ، ضرورت دارد ، همان گونه هم بر ديگر طبقات لازم است كه اين گونه عالمان و واعظان و روحانيان ناشايسته را ترك كنند و براى حفظ دين خود از ايشان بپرهيزند و با آنان قطع رابطه كنند - هر كس باشد باشد - تا محيط براى علماى ربانى گزيدهء بيدار و مؤمن و شجاع و مجاهد و مبارز و زاهد ، و شناساى سياستها ، و آگاه از مطامع و دسايس دشمنان ، و تواناى بر ايستادگى در برابر ايشان و هدفهاى شيطانيشان [1] خالى بماند ، و در نتيجه اسلام به عزت خود بازگردد ، و مسلمانان به موجوديت و الا و ثروتها و دين و آزادى خويش دست يابند ، و بر اثر آن ارزشهاى اسلامى تلف نشود ، و ايمان جوانان ما مصون ماند و آنان در دام عوامل مادّيگرى و الحاد نيفتند ، و امت اسلامى براى خود پناهگاهى به دست آورد ، و در برابر جريانهاى غير انسانى امپرياليسم مسيحى ، و جنايتها و خيانتهاى صهيونى ، به آن پناه ببرد . و - چنان كه گفتيم - عقل و ملاحظات عينى و فطرت سليم و احاديث موثق ، همه و

[1] و البته - و صد البته - داراى تفكر انقلابى و تشخيص انقلابى و جوهر شناختى غير ارتجاعى و نه تنها شجاع ، بلكه توانا بر « انقلاب پردازى » و « جامعه سازى » ، و نامردّد در حذف قاطع مرتجعان ( چه مرتجعان فكرى و چه اقتصادى ، يعنى سرمايه داران و متكاثران ) ، زيرا اسلام ماهية انقلابى است ، پس نمىتوان بدون داشتن « تفكر انقلابى » و « تشخيص انقلابى » و « عملكرد انقلابى » و « برخورد انقلابى با مسائل و اشخاص » ، جامعه اى اسلامى ساخت ، و حضور راستين اسلام را در زندگيها تضمين كرد ، و اميدها را از نااميد گشتن بر كنار داشت ، و حيات قرآنى را براى توده ها به ارمغان آورد .

588