بروند . آنها به كرهء مريخ هم بروند ، به كهكشانها هم بروند ، باز از سعادت و فضايل اخلاقى و تعالى روانى عاجزند ؛ و قادر نيستند مشكلات اجتماعى خود را حل كنند . چون حل مشكلات اجتماعى و بدبختيهاى آنها محتاج راه حلهاى اعتقادى و اخلاقى است ؛ و كسب قدرت مادى يا ثروت و تسخير طبيعت و فضا از عهدهء حل آن بر نمىآيد . ثروت و قدرت مادى و تسخير فضا ، احتياج به ايمان و اعتقاد و اخلاق اسلامى دارد تا تكميل و متعادل شود و در خدمت انسان قرار گيرد ؛ نه اين كه بلاى جان انسان بشود ؛ و اين اعتقاد و اخلاق و اين قوانين را ما داريم . بنا بر اين تا كسى جايى رفت يا چيزى ساخت ما نبايد فوراً از دين و قوانينى كه مربوط به زندگى بشر است و مايهء اصلاح حال بشر در دنيا و آخرت است دست برداريم .
در مورد تبليغات استعمارگران وضع همين طور است . آنها كه دشمن ما هستند تبليغاتى كرده‌اند ، و متأسفانه بعضى از افراد جامعهء ما تحت تأثير قرار گرفته‌اند ؛ در حالى كه نبايد قرار مىگرفتند . استعمارگران به نظر ما آوردند كه اسلام حكومتى ندارد ؛ تشكيلات حكومتى ندارد . بر فرض كه احكامى داشته باشد ، مجرى ندارد . و خلاصه اسلام فقط قانونگذار است . واضح است كه اين تبليغات جزئى از نقشهء استعمارگران است براى بازداشتن مسلمين از سياست و اساس حكومت . اين حرف با معتقدات اساسى ما مخالف است .
ما معتقد به « ولايت » هستيم ؛ و معتقديم پيغمبر اكرم ( ص ) بايد خليفه تعيين كند و تعيين هم كرده است . [1] آيا تعيين خليفه براى بيان احكام است ؟ بيان احكام خليفه نمىخواهد . خود آن حضرت بيان احكام مىكرد . همهء احكام را در كتابى مىنوشتند ، و دست مردم مىدادند تا عمل كنند . اين كه عقلًا لازم است خليفه تعيين كند ، براى حكومت است . ما خليفه مىخواهيم تا اجراى قوانين كند . قانون مجرى لازم دارد . در همهء كشورهاى

[1] پيامبر اسلام ( ص ) در موارد متعددى بر جانشينى على ( ع ) تصريح فرموده است ؛ از جمله در حديث يوم الدار ( روز دعوت خويشاوندان ) . حديث منزلت ( جانشينى على ( ع ) پيامبر را در جنگ تبوك ) ، آيهء ولايت ( اعطاى انگشترى به فقير و نزول آيهء كريمه ) ، واقعه غدير خم و حديث ثقلين تفسير كبير ، ج 12 ، ص 28 و 53 ذيل آيات 55 و 67 سورهء مائده . سيرهء ابن هشام ، ج 4 ، ص 520 . تاريخ طبرى ، ج 2 ، ص 319 و 322 . الغدير ، ج 1 و 2 و 3 .

20