تصفيه حوزه ها حوزه هاى روحانيت محل تدريس و تعليم و تبليغ و رهبرى مسلمانان است . جاى فقهاى عادل و فضلا و مدرسين و طلاب است . جاى آنهاست كه امانت دار و جانشين پيغمبران هستند . محل امانت دارى است و بديهى است كه امانت الهى را نمىتوان به دست هر كس داد . آن آدمى كه مىخواهد چنين منصب مهمى را به عهده بگيرد و ولى امر مسلمين و نائب امير المؤمنين باشد و در اعراض ، اموال و نفوس مردم ، مغانم ، حدود و امثال آن دخالت كند بايد منزه بوده دنيا طلب نباشد آن كسى كه براى دنيا دست و پا مىكند هر چند در امر مباح باشد امين الله نيست و نمىتوان به او اطمينان كرد . آن فقيهى كه وارد دستگاه ظلمه مىگردد و از حاشيه نشينان دربارها مىشود و از اوامرشان اطاعت مىكند امين نيست و نمىتواند امانت دار الهى باشد خدا مىداند كه از صدر اسلام تا كنون از اين علماء سوء چه مصيبتهايى بر اسلام وارد شده است ؟ ، . ابو حريره . [1] يكى از فقها است ليكن خدا مىداند كه به نفع معاويه و امثال او چقدر احكام جعل كرد و چه مصيبتهايى بر اسلام وارد ساخت . قضيهء ورود علماء در دستگاه ظلمه و سلاطين غير از ورود افراد عادى است . يك آدم عادى اگر وارد دستگاه شود فاسق است و بيش از اين چيزى بر آن مترتب نيست . ليكن يك فقيه ، يك قاضى مثل . ابو حريره . و شريح قاضى . وقتى كه در دستگاه ظلمه وارد شوند دستگاه را عظمت مىدهند ، اسلام را لكه دار مىكنند . يك نفر فقيه اگر وارد دستگاه ظلمه شد مثل اين است كه يك امت وارد شده باشد نه اين كه يك نفر آدم عادى

[1] ابو هريره ( 57 يا 58 ه . ق . ) صحابى در سال هفتم هجرى اسلام آورد . هر چند بيش از سه سال از مصاحبت پيامبر برخوردار نبود ، بيش از هر صحابى ديگر از آن حضرت حديث نقل كرد . تا آنجا كه در عصر خلفا بارها بزرگان صحابه به او اعتراض كردند . در روزگار عمر ولايت بحرين داشت ، سپس معزول گشت و به كيفر بردن اموال بيت المال به پرداخت ده هزار درهم غرامت محكوم گرديد . در زمان خلافت عثمان براى تقريب به وى احاديثى در فضيلت وى جعل كرد . در دوره خلافت امير المؤمنين سكوت ظاهرى از خيرخواهى جهت دستگاه معاويه دريغ ننمود . گويند در هنگامه جنگ صفين از پيكار كناره گرفت و روزى را در خيمه گاه حضرت امير و روز ديگر را در ميان لشكريان معاويه مىگذراند . و گويند در نماز به حضرت اقتدا مىنمود در طعام سفره معاويه را رجحان مىنهاد و مىگفت : غذاى معاويه چربتر و نماز با على ( ع ) افضل است . بسيارى از احاديث وى را دانشمندان اسلامى ، چه شيعه و چه سنى ، مردود شناخته‌اند . ابو هريره . علامه شرف الدين ؛ ابو هريره شيخ المضيره ، محمد ابو زهره ؛ شرح نهج البلاغه ، ابى ابى الحديد ج 4 ، ص 63 - 69 و 78 و دائرة المعارف اسلاميه ، ابن ابى الحديد ، ج 1 ، ص 418 - 419 .

146