مىگيرند و به اسم اسلام به اسلام صدمه مىزنند . ريشهء اين جماعت ، كه در جامعه وجود دارد در حوزه هاى روحانيت است . در حوزه هاى نجف و قم و مشهد و ديگر حوزه ها افرادى هستند كه روحيهء مقدس نمائى دارند و از اينجا روحيه و افكار سوء خود را به نام اسلام در جامعه سرايت مىدهند . اينها هستند كه اگر يك نفر پيدا شود بگويد بياييد زنده باشيد ، بياييد نگذاريد ما زير پرچم ديگران زندگى كنيم ، نگذاريد انگليس و آمريكا اين قدر به ما تحميل كنند ، نگذاريد اسرائيل اين طور مسلمانان را فلج كند . با او مخالفت مىكنند .
اين جماعت را ابتدا بايد نصيحت و بيدار كرد ، به آنها گفت : مگر خطر را نمىبينيد ؟ مگر نمىبينيد كه اسرائيلىها دارند مىزنند و مىكشند و از بين مىبرند و انگليس و آمريكا هم به آنها كمك مىكنند و شما نشسته‌ايد تماشا مىكنيد آخر شما بايد بيدار شويد ، به فكر علاج بدبختيهاى مردم باشيد مباحثه به تنهائى فايده ندارد . مسأله گفتن به تنهائى دردها را دوا نمىكند . در شرايطى كه دارند اسلام را از بين مىبرند ، بساط اسلام را به هم مىزنند خاموش ننشينيد مانند نصرانىها كه نشستند در بارهء روح القدس و تثليث صحبت كردند تا آمدند آنها را گرفته از بين بردند ، بيدار شويد و به اين حقائق و واقعيتها توجه كنيد . به مسائل روز توجه كنيد . خودتان را تا اين اندازه مهمل بار نياوريد . شما با اين اهمال كاريها مىخواهيد كه ملائكه اجنحهء خود را زير پاى شما پهن كنند ؟ مگر ملائكه تنبل پرورند ؟ ! ملائكه بالشان را زير پاى امير المؤمنين ( ع ) پهن مىكنند . چون مردى است كه به درد اسلام مىخورد ، اسلام را بزرگ مىكند ، اسلام به واسطهء او در دنيا منتشر مىشود و شهرت جهانى پيدا مىكند ، با زمامدارى آن حضرت جامعه‌اى اى خوشنام و آزاد و پر حركت و پر فضيلت به وجود مىآيد . البته ملائكه براى حضرتش خضوع مىكنند ، و همه براى او خضوع و خشوع مىكنند . حتى دشمن در برابر عظمتش تعظيم مىكند ، براى شما كه جز مساله گفتن تكليفى نداريد خضوع معنى و مورد ندارد .
هر گاه بعد از تذكر و ارشاد و نصيحتهاى مكرر ، بيدار نشده و به انجام وظيفه برنخاستند معلوم مىشود قصورشان از غفلت نيست بلكه درد ديگرى دارند . آن وقت حسابشان طور ديگرى است .

145