اللَّهُمّ انَّك تَعْلَمُ أَنَّه لَمْ يَكُنْ ما كانَ مِنّا تَنافُساً فِى سُلطانٍ وَلا الْتِماساً مِنْ فُضُولِ الحُطام و لكِنْ لِنُرىَ الْمَعالِمَ مِنْ دينِكَ و نُظْهِرَ الإِصْلاحَ فى بِلادِكَ وَيَأْمَنَ المَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِكَ وَيعْمَلُ بِفَرائِضِكَ وَسُنَنِكَ وَأحْكامِكَ . .
فَإنْ لَمْ تَنْصُرُونا وَتُنْصِفُونا قَوِى الظَّلمَةُ عَلَيْكُمْ وَعَمِلُوا فى اطْفاءِ نُورِ نَبيّكُم وَحَسْبُنَا الله وَعَلَيْه تَوَكَّلْنا وَإلَيْه أَنَبْنا وَإلَيْه الْمصيرُ .
به طورى كه ملاحظه مىفرماييد اول تا آخر روايت مربوط به علماء است . هيچ خصوصيتى هم نيست كه مراد از . علماء با لله . ائمه عليهم السلام باشد . علماء اسلام . علماء با لله . هستند و ربانى هستند . ربانى . به كسى گفته مىشود كه به خدا اعتقاد دارد ، احكام خدا را حفظ مىكند و عالم به احكام خداست و نيز بر حلال و حرام خدا امين مىباشد .
اين كه مىفرمايد مجارى امور در دست علماء است براى دو سال و ده سال نيست ، فقط نظر به اهالى مدينه نيست . از خود روايت و خطبه معلوم مىشود كه حضرت امير ( ع ) نظر وسيعى دارد ، نظر به يك امت بزرگ است كه بايد به حق قيام كنند . اگر علماء كه در حلال و حرام الهى امين مىباشند و آن دو خاصيت علم و عدالت را كه قبلا عرض كردم دارا بودند حكم الهى را اجرا مىكردند ، حدود را جارى مىساختند و احكام و امور اسلام به دست آنان جريان مىيافت ، ديگر ملت بىچاره و گرسنه نمىماند ، احكام اسلام تعطيل نمىگرديد .
اين روايت شريفه از مؤيدات بحث ماست . اگر از نظر سند ضعيف نبود [1] مىتوان گفت از ادله است ، اگر نگوييم كه خود مضمون روايت شاهد بر اين است كه از لسان معصوم عليه السلام صادر شده و مضمون صادقى است .
ما از موضوع ولايت فقيه گذشتيم و ديگر در اين زمينه صحبتى نمىكنيم . نيازى هم نيست كه در موضوع فروع مطلب ، مثلا زكات بايد چگونه باشد ، حدود چطور اجرا شود . . بحث كنيم ، ما اصول موضوع را كه عبارت از ولايت فقيه ( حكومت اسلامى ) مىباشد مورد بررسى قرار داديم و عرض كردم ولايتى كه براى پيغمبر اكرم ( ص ) و ائمه ( ع ) مىباشد براى فقيه هم ثابت است . در اين مطلب هيچ شكى نيست ، مگر موردى دليل بر خلاف باشد

[1] مولف تحف العقول روايات را با حذف اسناد آورده است . و همين موجب ارسال و عف روايت گرديده است .

123