إسم الكتاب : ولايت فقيه ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 157)

خارج است .
سپس مىفرمايد :
وَ انما عاب الله ذلك عليهم لأنهم كانوا يرون من الظلمة الذين بين اظهرهم المنكر و الفساد فلا ينهونهم عن ذلك رغبة فيما كانوا ينالون منهم و رهبة مما يحذرون .
اين كه خدا از . ربانيون . استنكار كرده روى اين اصل است كه آنان با اين كه مىديدند ظلمه چه كارها مىكنند و چه جنايتها مرتكب مىكردند ساكت بودند و آنها را نهى نمىكردند .
و سكوتشان مجسم اين روايت روى دو علت بوده است :
يا افراد طمع كارى بودند و از ظلمه استفاده مادى مىكردند و به اصطلاح حق السكوت مىگرفتند ، و يا بزدل و ترسو بودند و از آنها مىترسيدند . به روايات امر به معروف و نهى از منكر مراجعه فرمائيد . در آن روايات عمل بعضى را كه براى فرار از امر به معروف و نهى از منكر مرتبا عذرتراشى مىكنند تقبيح مىكنند و آن سكوت را عيب مىشمرد . [1] « وَالله يَقُولُ * ( فَلا تَخْشَوُا النَّاسَ وَاخْشَوْنِ ) * » . و خدا مىفرمايد كه از آنها نترسيد ، چه ترسى داريد ؟ جز اين نيست كه شما را زندانى مىكنند ، بيرون مىكنند ، مىكشند . اولياء ما براى اسلام جان دادند ، شما هم بايد براى اين امور آماده باشيد . و قال * ( « وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ) * . . .
و در ذيل آيه مىفرمايد : « * ( وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَيُطِيعُونَ الله وَرَسُولَه ) * .
فَبَدأَ الله بِالاْءمْرِ بالْمَعرُوفِ وَالنَّهْىِ عَنِ الْمُنْكَرِ فَريضَةً مِنْه لِعِلْمِه بِأَنَّها إِذا أُدّيَتْ وَأُقيمَت اسْتَقامَتِ الْفَرائِضُ كُلُّها هَيِّنها وَصَعْبُها وَذلِكَ أنَّ الأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْىَ عَنِ الْمُنْكَرِ دُعاءٌ إِلَى الاسْلامِ مَعَ رَدِّ الْمَظالِمِ وَمُخالَفَةِ الظَّالِمِ وَقسمَةِ الفَيْئِ وَالْغَنائِمِ وَأَخْذِ الصَّدَقاتِ مِنْ مَواضِعِها وَوَضْعِها فى حَقِّها .
اگر امر به معروف و نهى از منكر به خوبى اجرا شود ديگر فرائض قهرا برپا خواهد شد . اگر امر به معروف و نهى از منكر اجراء شود ظلمه و عمالشان نمىتوانند اموال مردم را بگيرند و به ميل خود صرف كنند و مالياتهاى مردم را تلف نمايند آمر به معروف و ناهى از منكر دعوت به اسلام و

[1] فروع كافى ، ج 5 ، ص 55 - 60 ، « كتاب الجهاد » ، « باب الامر بالمعروف و النهى عن المنكر » ، احاديث 1 و 2 و 5 و 11 . وسائل الشيعه ، ج 6 ، ص 393 به بعد ، « كتاب الامر بالمعروف و نهى عن المنكر » ، باب 1 و 3 .

117