نيست ، بلكه هر كس را در هر زمان كه اين ندا را بشنود شامل مىشود ، مثل : . يا أيها الناس . كه در قرآن آمده است خداوند با اعتراض به . احبار . يعنى علماى يهود و استنكار رويهء آنها ، اولياء خويش را موعظه فرموده و به آنان پند داده است . منظور از . اولياء . كسانى هستند كه توجه به خدا دارند و در جامعه داراى مسئوليت مىباشند نه اين كه منظور ائمه عليهم السلام باشد .
اذ يقول * ( « لَوْ لا يَنْهاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالأَحْبارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ، لَبِئْسَ ما كانُوا يَصْنَعُونَ . » ) * خداوند در اين آيه . ربانيون . و . احبار . را مورد نكوهش قرار مىدهد كه چرا آنها كه علماى دينى يهود بوده‌اند ستم كاران را از . قول اثم . يعنى گرفتار گناه كارانه كه اعم از دروغ پردازى و تهمت و تحريف حقائق و امثال آن باشد و از . اكل سحت . يعنى حرامخوارى نهى نكرده و باز نداشته‌اند . بديهى است اين نكوهش و تقبيح اختصاص به علماى يهود ندارد و نه اختصاص به علماى نصارى دارد . بلكه علماى جامعهء اسلامى و به طور كلى علماى دينى را شامل مىشود . بنا بر آن ، علماى دينى جامعهء اسلامى هم اگر در برابر رويه و سياست ستم كاران ساكت بنشينند مورد نكوهش و تقبيح خدا قرار مىگيرند اين امر فقط مربوط به سلف و نسل گذشته نيست ، نسلهاى گذشته و آينده در اين حكم يكسانند حضرت امير ( ع ) اين موضوع را با استناد به قرآن ذكر فرموده كه علماى جامعهء اسلامى هم عبرت بگيرند و بيدار شوند و از اداى وظيفهء امر به معروف و نهى از منكر باز نايستند و در برابر هيئتهاى حاكمهء ستمگر و منحرف سكوت ننمايند . حضرت با استشهاد به آيهء . لو لا ينهاهم الربانيون . . دو نكته را گوشزد فرموده است :
1 اين كه سهل انگارى علما در وظائف ، ضررش بيش از كوتاهى ديگران در انجام همان وظائف مشترك است . چنان كه هر گاه يك بازارى كار خلافى بكند ضررش به خود او مىرسد ، ليكن اگر علماء در وظيفه كوتاهى كردند مثلا در برابر ستمگران سكوت نمودند ضررش متوجه اسلام مىشود ، و اگر به وظيفه عمل كردند و آن جا كه بايد صحبت كنند سكوت نكردند نفع آن براى اسلام است .
2 با اين كه بايد از همهء امورى كه مخالف شرع است نهى كرد روى . قول اثم . يعنى دروغ پردازى . و اكل سحت . يعنى حرامخوارى تكيه كرده است تا بفهماند كه اين دو . منكر . از همهء منكرات خطرناكتر است و بايستى بيشتر مورد مخالفت و مبارزه قرار گيرد .

112