و گروه غلات كه على ( ع ) يا بعضى از پيشوايان ديگر را تا مرتبهء الوهيت مىرسانند .
بطور كلى بايد گفت : اين گونه طوايف اگر به ظاهر گفته هاى خود عقيده مند بوده حتى لوازم گفته هاى خود را هم معتقد بوده باشند مثلا خدا را كه جسم مىداند واقعا لوازم جسمانيت را هم از قبيل محدوديت و حركت و سكون و قابل تجزيه بودن ، اعتقاد دارد ، در اين صورت از ايدهء اسلامى خارجند ، ولى چنان كه گفتيم ما اين گروهها را با خصوصيتى كه در بالا اشاره كرديم مخصوصا امروزه ، سراغ نداريم يا آن چنان در اقليت هستند كه مانند معدوم مىباشند ، اما حكم به نجاست آنان فقط مربوط به ادعاى اجماع است ، همچنين غلات « غلو كنندگان » اگر واقعا به گفتهء خود ايمان داشته باشند و به لوازم آن ملتزم شوند از اسلام خارجند ، اما نجاست آنان باز مربوط به اجماع است .
اگر كسى اين اجماع را قبول نمايد بايستى اجتناب كند ، و اگر بگويد مدرك اجماع بعضى از رواياتى است كه دلالت صريح بر نجاست اين فرقه ها ندارد حكم به طهارت آنان خواهد كرد .

31