را يا سراغ نداريم يا اين كه بسيار در اقليت مىباشند . اگر چنين طايفه اى وجود داشته باشد و اعتقادى را كه ابراز مىدارند ناشى از اشتباه و بىاطلاعى و تفسير نظرى اصول اسلامى نباشد مىتوان گفت آنان خارج از اسلاماند و از آن طرف در دورانهاى حكومت بنى اميه و گروهى از بنى عباس مخصوصا در زمان معاويه و يزيد و متوكل عباسى كه ناصبى بودنشان مورد ترديد نيست و اغلب مردم به پيروى از تبليغات آنان ضد اهل بيت ( ع ) شده بودند مدارك اطمينانبخشى نداريم كه اثبات كند امامان و افراد شيعه با آنان معاملهء نجاست كرده‌اند . و بعضى از روايات كه در بارهء نجاست ناصبىها وارد شده است مبهم بوده و نظر به حالت پليدى روانيشان دارد ، مخصوصا با در نظر گرفتن طهارت اهل كتاب كه به كلى با اصول اسلامى مخالفند ، نجاست ناصبى دور از تحقيق فقاهى خواهد بود . خلاصه ضابطهء كلى در محسوب شدن گروهى از اسلام اينست كه اصلى را منكر نباشد كه لازمهء آن انكار عمدى رسالت پيغمبر و قانون ثابت شده اش بوده باشد ، به همين جهت است كه چون در فرق اسلامى هيچ فرقه اى با اين گونه انكار وجود ندارد لذا همهء آنان مسلمان مىباشند . و همچنين گروه مجسمه ، آنان كه خدا را جسم مىدانند

30