اين آيه چنين است * ( إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا . ) * توبه : 26 چند مسأله را در بارهء اين آيه متذكر مىشويم :
معناى نجس ( با فتح جيم ) آن چه كه از مدارك لغت عربى احساس مىشود اينست كه مادهء مزبور با سكون جيم و با كسره و فتحهء آن به معناى پليدى است . ابن منظور در كتاب « لسان العرب » مادهء نجس مىگويد : « پليد و قذر هر چيز را اعم از انسان و غير انسان نجس مىگويند » اگر آن معناى اصطلاحى فقهى كه براى كلمهء نجس در نظر گرفته مىشود ، در صدر اول اسلام يعنى در زمان نزول آيهء مزبور وجود داشت ، چاره اى نبود كه از كلمهء نجس مطابق همان اصطلاح استفاده نمود و مشركين را محكوم به نجاست اصطلاحى بنماييم . ولى هيچ گونه جاى ترديد نيست كه اصطلاح مزبور پس از ورود احكام مشروح نجس و عمل پيشوايان اسلامى در بارهء آن تثبيت شده است .
محقق همدانى هم اين حقيقت را متذكر مىشود كه

6