آن را نشانهء اعتقاد و گرايش به اسلام معرفى كرده است [1] . و اين موضوع با نظر به دليل عقل ( كه مدرك ديگرى براى فقه اسلامى است ) و همچنين سنت و اجماع بطور اجمال ، شايد يكى از ضروريات بوده باشد .
در صورتى كه مسألهء اهل كتاب و ساير گروههاى غير مسلمان اينست كه آيا آنان طورى پليد ( آلوده به قذارت ) هستند كه در صورت تماس با بدنهايشان و هر چه با بدنهاى آنان تماس پيدا كرده است و داراى رطوبت مىباشد ، بايستى شستشو كرد و آن را بر طرف ساخت ؟ چنان كه گفتيم : از آيات مربوط به « رجس و خبيث » نمىتوان اين حكم را استفاده كرد .
بنا بر اين فقط آيه اى مىتواند مورد بحث در بارهء نجاست كفار قرار بگيرد كه كلمهء « نجس » در آن ذكر شده است .

[1] البته اين يك قانون عمومى است كه اسلام با هر گونه پليدى مبارزه مىكند ، ولى در همين قانون هم ، هماهنگى دو قسم تكليف حقوقى و اخلاقى كاملا مشاهده مىگردد ، بدين بيان اگر پليدى موجب ضرر جسمانى يا روحى فرد يا اجتماع بوده باشد ممنوعيت از آن پليدى ، حقوقى الزامى خواهد بود و اگر تا حدود ضرر جسمانى يا روحى نرسد ولى باز عنوان پليدى را دارا بوده باشد ، ممنوعيت اخلاقى خواهد بود .

5