صدوق از أصل أو برداشته است يا از كتاب حسن بن محبوب و كلينى در حسن كالصحيح و شيخ در صحيح از أو روايت كرده‌اند كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه آيا كسى به نيابت ناصبي حج مىتواند كرد حضرت فرمودند كه نه عرض نمودم كه اگر پدرم باشد مىتوانم كرد حضرت فرمودند كه اگر پدرت باشد پس به نيابت أو حج كن .
و كالصحيح از علي بن مهزيار منقولست كه گفت نوشتم به خدمت حضرت امام محمد تقي صلوات الله عليه يا حضرت امام على نقى سلام الله عليه كه اگر كسى به نيابت ناصبي حج كند گناه دارد و آيا ناصبي از آن منتفع مىشود يا نه حضرت نوشتند كه به نيابت أو حج نمىتوان كرد و ناصبي را با خود به حج نمىتوان برد . و ناصبي را اطلاق مىكنند بر كسى كه اظهار كند عداوت أهل بيت را و بر جميع مخالفان و روى انّ الصّادق صلوات الله عليه اعطى رجلا ثلثين دينارا فقال له حجّ عن إسماعيل و افعل و افعل و لك تسع و له واحدة ) * ( 1 ) كلينى روايت كرده است در قوى از عبد الله بن سنان و طريق صدوق به أو صحيح است كه گفت حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه به شخصي سى مثقال طلا دادند و أو را أجير ساختند كه به نيابت فرزندش إسماعيل كه فوت شده بود حج كند تطوّعا حج تمتّع و يك يك از مناسك را به أو مىفرمودند از أول احرام به عمره تا آخر حج كه فلان كار خواهى كرد و فلان كار خواهى كرد تا آن كه شرط كردند بر أو هروله وادى محسّر را كه مستحب است همه را بر أو شرط فرمودند بعد از آن فرمودند كه هر گاه حج به اين عنوان از جهة أو به جا آورى ثواب يك حج در نامه عمل أو مىنويسند كه زر داده است و ثواب

90