إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

نه حج در نامه عمل تو مىنويسند از جهة تعبى كه مىكشى و اين ده به اعتبار آنست كه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه « * ( مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَه عَشْرُ أَمْثالِها ) * » .
< صفحة فارغة > [ اگر به نيابت دو نفر حج به جا آورد ] < / صفحة فارغة > ( و روى أبان بن عثمان عن يحيى الأزرق عن أبي عبد الله صلوات الله عليه قال من يحجّ عن انسان اشتركا حتّى إذا قضى طواف الفريضة انقطعت الشّركة فما كان بعد ذلك من عمل كان لذلك الحاجّ ) ( 1 ) و در موثق كالصحيح منقول است از يحيى بن عبد الرحمن كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه به نيابت كسى حج كند هر دو در ثواب شريكند تا وقتي كه طواف واجب را به جا آورد شركت بر طرف مىشود . و دور نيست كه به سبب اين باشد كه عمده افعال حج زيارة خانه است و پيشتر گذشت كه وقوف عرفات و مشعر و منى مقدمه حجّند و سعى ، و طواف نسا في الحقيقة از جهة حلال شدن بقيه محرّماتست بر أو مثل صيد و نساء و بوى خوش بر احتمالي كه خواهد آمد ( و قال صلوات الله عليه في رجل اعطى رجلا مالا يحجّ عنه فحجّ عن نفسه فقال هي عن صاحب المال ) ( 2 ) و منقولست در صحيح كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند در شخصي كه مالي به شخصي دهد كه به نيابت آن شخص حج كند و أو از جهة خود حج كند حضرت فرمودند كه آن از صاحب مال است . و مشهور آنست كه از هيچ يك مجزى نيست به اعتبار أحاديث نيّت چون از آن كه مىبايست نيّت نكرده است و از خود كه نمىبايست نيّت كرده است ، و ممكن است كه مراد حج سنّتى باشد و حق سبحانه و تعالى ثواب آن را به صاحب مال دهد و اگر چه نايب را مرتبه ديگر حج بايد كرد چون مشغول

91