إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 817)

واجب گردانيده است كه اقرار كند به اعتقادات واجبه ، و ظاهر سازد اعتقاد خود را و چون مسلمان مىشود واجبست اظهار بشهادتين به اجماع ، و خلافست كه آيا شرط اسلام است شرطيّت ظاهر نيست .
و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه بگوئيد كه ايمان آورديم به حق سبحانه و تعالى و بهر چه نازل شده است بر ما كه آن پيغمبر آخر الزمان است و أوصياء أو صلوات الله عليهم و قرآن مجيد و جميع آن چه پيغمبر ما آورده از احكام الهى و أوامر و نواهى ، و ايمان داريم به حقيقت پيغمبران و كتابهاى ايشان در زمان ايشان بر سبيل اجمال و هر پيغمبرى كه اسم أو در قرآن مذكور است يا در اخبار متواتره وارد شده است داخل است در تصديق بما جاء به النبي صلوات الله عليه .
و در اخبار بسيار وارد است كه پيغمبران صد و بيست چهار هزار بوده‌اند ، و أوصياء پيغمبران سابق بوده‌اند غالبا ، و مجملا اعتقاد لازمست و نفى هر پيغمبرى نفى پيغمبر خود است صلوات الله عليهم چنان كه در تتمه اين آية است كه ما جدائى نمىاندازيم ميان پيغمبران كه ايمان داشته باشيم به بعضي از ايشان دون بعضي و چون حقيّت پيغمبر ما صلوات الله عليه به معجزات باهره محقق شده است و أو تصديق أنبياء سابق فرموده است ما به آن تصديق داريم و اگر نه بر ما ظاهر نشده است نبوّت ايشان از جاى ديگر .
و ديگر حق سبحانه و تعالى فرموده است كه به مردمان سخن خوب بگوئيد يا از جهة همه كس سخن خوب بگوئيد ، و در اخبار وارد است كه از براي مردمان بگوئيد چيزى را كه خواهيد كه ايشان از جهة شما آن را گويند و مگوييد از جهة ايشان چيزى را كه نخواهيد كه ايشان از جهة شما بگويند و مجرب است كه هر كه خوب مىگويد خوب مىشنود و هر كه بد مىگويد بد

811