< صفحة فارغة > [ حق كسى كه با تو نيكويى كرده ] < / صفحة فارغة > ( و امّا حقّ ذي المعروف عليك فان تشكره و تذكر معروفه و تكسبه المقالة الحسنة و تخلص له الدّعاء فيما بينك و بين الله عزّ و جلّ فان فعلت ذلك كنت قد شكرته سرّا و علانية ثمّ ان قدرت على مكافاته يوما كافيته ) ( 1 ) و اما حق كسى كه با تو نيكويى كرده باشد آنست كه شكر نعمت أو به جا آورى و نيكى أو را خاطر داشته باشى يا در مجالس نزد ديگران ياد كنى تا ديگران نيز أو را به نيكى ياد كنند و تو به همرسانى از جهة أو آن كه أو را به نيكى ياد كنند ، و ميان خود و حق سبحانه و تعالى از جهة أو دعا كنى خالصا للَّه نه از جهة نيكى أو به تو بلكه چون خوبست و با خوبان خوبى مىكند دعا كنى ، يا آن كه غرضت اين نباشد كه چون دعا كنى و حق سبحانه و تعالى به أو چيزى بدهد أو به تو چيزى بدهد ، يا بشنود دعاى ترا باز احسان كند و هر گاه چنين كنى شكر أو را كرده خواهى بود در پنهان نزد خالق و در آشكار نزد خلايق و با وجود اينها در خاطر داشته باشى كه اگر روزى قدرت به همرسانى أو را مكافات كنى بهتر از آن چه به تو احسان كرده است < صفحة فارغة > [ حق مؤذن ] < / صفحة فارغة > ( و امّا حقّ المؤذّن فان تعلم انّه مذكَّر لك ربّك عزّ و جلّ وداع لك إلى حظَّك و عونك على قضاء فرض الله عليك فاشكره على ذلك شكرك للمحسن إليك ) ( 2 ) و اما حق مؤذن بر تو آنست كه بدانى كه خداوند ترا به ياد تو مىآورد و ترا مىخواند به چيزى كه نفع تو در آنست و سبب نجات تست و معين تست بر آن كه به جا آورى نمازى را كه حق سبحانه و تعالى بر تو واجب گردانيده است پس شكر كن أو را چنان كه شكر مىكنى كسى را كه با تو نيكى كرده باشد بلكه بهترين نيكيها كرده باشد

783