مىفرمايند با اشاره به اقتباس از آية كريمه به آن كه حق سبحانه و تعالى شما را معصوم گردانيده است از هر گناهى از صغاير و كباير و سهو و خطا و نسيان و شك .
و أيمن گردانيده است شما را از فتنها به آن كه عياذا بالله از شما چيزى صادر شود كه از رتبه امامت ساقط شويد يا مرتبه شما پست شود و اين معنى نيز از لوازم عصمت است ، و عصمت لطفى است كه حق سبحانه به أنبيا و أوصيا و ملائكة فرموده است به سبب انكشاف حقايق أشياء بر ايشان به مرتبه كه محال است با آن حالت كه از ايشان صغيره يا كبيره و أمثال آن واقع شود با قدرت بر معصيت قطع نظر از آن لطف ، مثل قدرت الهى بر قبايح و امتناع قبيح از أو جلّ جلاله ، و شما را مطهر گردانيده است از هر چركى و ناخوشى مانند شك در معارف و سهو و خطا و نسيان و غير آن از عيوب خلقيّه و خلقيّه ، و دور كرده است از شما رجس را چنان كه در قرآن مجيد فرموده است ، و رجس بمعنى دنس است چنان كه گذشت .
و مطهر گردانيده است شما را از جميع رذايل صورية و معنوية و ظاهريه و باطنيه پاك گردانيدنى كه آن را وصف نتوان كردن و تنوين از جهة تعظيم است و تطهير بعد از اذهاب رجس از جهة تأكيد و توضيح و اتمام حجّت است بر منكرين اشتراط عصمت ، بلكه أصل عصمت ، و آن چه در آيات كريمه نسبت به أنبيا واقع است از عصيان مراد ترك أولى است كه سبب دخول جهنم نمىشود ، و أكثر محققين ذكر كرده‌اند كه عتابهاى أنبياء را صلوات الله عليهم مصلحةً اقتضا نموده است كه عقول ضعيفه از ادراك آنها عاجز است ، مثل

717