كه بذات مقدس و كنه صفات مقدسه أو كه عين ذات اوست توان رسيد يا وصف توان نمود ، و از اين جهت است كه قريب و بعيد است و اگر جسماني مىبود اگر قريب بود بعيد نمىبود و اگر بعيد مىبود قريب نمىبود . سؤال مىكنم كه رد كنى بر من نعمتت را ، و اين دعا را كسى مىخواند كه حق سبحانه به أو نعمتي كرامت فرموده باشد و از أو گرفته باشد خصوصا زنى كه حيض أو مستقيم نباشد و أكثر أوقات مستحاضة باشد و اين مقامي است كه هر زنى كه چنين شده باشد و اين دعا را با آن چه مىآيد اگر بخواند رو به قبله حيضش مستقيم مىشود و در حالت حيض حيض مىآيد و در غير آن وقت خون نمىبيند پس اين دعا را مىخواند كه مسمّى است به دعا خون و ترجمه اش اينست كه خداوندا به درستى كه سؤال مىكنم از تو به حق هر نامى كه اسم تست يا خود را به آن نام خوانده از جهة كسى از خلق خود مانند مجيب الدّعوات و رادّ ما فات كه از جهة أجابت دعوات بندگان و از جهة رد كردن نعمت است اگر گرفته باشد و أمثال اين أسامي ، يا اسمى است كه از جميع خلايق پنهانست مثل يك اسمى كه دلالت بر ذات مقدس بحت مىكند و از أنبيا نيز مخفى است يا از أكثر خلايق مخفى است مثل هفتاد و دو اسم أعظم ، و سؤال مىكنم ترا به نامى كه أعظم است از آن كه به آن توانند رسيد ملائكة مقربين يا أنبياء مرسلين يا عباد الله الصالحين ، و أعظم است از آن كه كسى خداوند خود را به آن وصف تواند نمود به غير از خود ، و أعظم است از آن كه توان يافت عظمت آن را و دور نيست كه مراد از اين اسم اسمى باشد كه مخصوص ذات مقدس است از هفتاد و سه اسم ، و محتمل است كه مراد از آن الله باشد چون دلالت مىكند بر ذاتي كه مستجمع جميع كمالات باشد و غير اين لفظ اين جامعيت ندارد و بحسب يافت بندگان بر سبيل اجمال هر چند ذات را ندانند و كنه صفات را ندانند و تعداد صفات أو نتوانند كرد چون هر صفتي كه حق

497