بهشت و منبر من بر ترعه ايست از ترعهاى بهشت و پايهاى منبر مرا در بهشت تربيت كرده‌اند راوي گفت كه عرض نمودم كه الحال روضه است فرمودند كه بلى اگر پرده برخيزد هر آينه خواهيد ديد كه باغي است از باغهاى بهشت ، يا اعمال آنجا به بهشت مىبرد بنده را و پايهاى منبر را حق سبحانه و تعالى در بهشت تربيت فرموده است .
يا آن كه اين منبر شبيه است به منبر وسيله و از اين منبر به آن منبر منتقل مىشوند بنا بر نسخه رتب بتقديم تاى دو نقطه بر باي يك نقطه كه جمع رتبه باشد و ترعه بمعنى در كوچك است و معلوم نيست كه اين تفسير از راويانست يا از حضرت ، و ترعه در لغت به اين معنى و بمعنى روضه آمده است و هر دو خوبست و بنا بر اين تفسير صغرش نسبت به روضه است چون عبادات روضه بسيار است ، و عباداتى كه بر منبر واقع مىشود نظر به آن كمتر است و الله تعالى يعلم ، پس بيا به مقام حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله و آن مقدار نماز كه خواهى بكن و ظاهرا مقام آن حضرت نزد محراب باشد چنان كه مشهور است و مضبوط است ، و هر گاه داخل شوى در مسجد آن حضرت و هر گاه بيرون روى صلوات فرست بر آن حضرت و آل أو ، پس بيا به مقام جبرئيل عليه السلام و آن در زير ناودان است به درستى كه هر گاه جبرئيل عليه السلام مىخواست كه به نزد آن حضرت آيد در آنجا توقف مىنمود و رخصت مىگرفت و داخل مىشد ، پس بگو اى بخشنده‌اى كريم اى خداوندى كه نزديكى و از رگ گردن نزديكتر ، و دورى و از عرش دور تر .
بدان كه حق سبحانه و تعالى منزه است از قرب و بعد جسماني و جهتي ، و مراد از قرب آنست كه مطلع است بر أحوال بندگان ، و تربيت كننده و أجابت كننده دعوات ايشان است ، و مراد از بعد آنست كه از آن دور تر است

496