چشمهاى ديوانه است پس جبرئيل اين آية را آورد كه * ( وَإِنْ يَكادُ ) * الخ يعنى اگر نه حفظ الهى بود ترا نزديك بود كه كافران ترا بلغزانند و بيندازند به چشمهاى خود چون شنيدند ولايت علي بن أبي طالب را و مىگويند كه أو ديوانه است ، و نبود اين خلافت مگر ذكرى و ياد آورى مر عالميان را يعنى مذكر عهدي بود كه در روز ألست از ايشان گرفته بودند چنان كه در فردوس الاخبار مذكور است و گذشت اين حديث با ترجمه اش در أبواب صلاة نزول معرّس النّبيّ صلَّى الله عليه و آله ( روى معاوية بن عمّار قال قال أبو عبد الله صلوات الله عليه إذا انصرفت من مكَّة إلى المدينة و انتهيت إلى ذي الحليفة و أنت راجع إلى المدينة من مكَّة فات معرّس النّبيّ صلَّى الله عليه و آله فان كنت في وقت صلاة مكتوبة أو نافلة فصلّ و ان كان غير وقت صلاة فانزل فيه قليلا فانّ النّبيّ صلَّى الله عليه و آله قد كان يعرّس فيه و يصلَّى فيه ) ( 1 ) ديگر فرو آمدن است به محلَّى كه قريب به مسجد شجره است كه حضرت سيد الأنبياء صلوات الله عليه و آله در آخر شب به آن جا رسيدند و بخواب رفتند به سى و سه سند صحيح منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه چون از مكة معظَّمه به مدينه مشرفه آيى و به ذو الحليفة رسى در برگشتن به مدينه در وقت رفتن كه سنّت نيست پس برو به معرّس نبي صلوات الله عليه و آله پس اگر در وقت نماز واجب يا سنّت باشد نماز كن و اگر در وقت نماز نباشد اندكى فرو آي زيرا كه آن حضرت صلوات الله عليه و آله فرو مىآمدند و نماز مىكردند و اين

478