منافقان اظهار كفر نمىكردند و عمر در حج وداع و حديبيه و جاهاى بسيار اظهار كفر مىكرد و رد قول خدا و رسول و جبرئيل مىكرد و با يكديگر اجتماع نمودند در كعبه و حديثي وضع نمودند كه اگر پيغمبر صلوات الله عليه و آله علي را خليفه كند ايشان بگويند كه كه ما از رسول خدا صلوات الله عليه و آله شنيديم كه فرمودند كه ما أهل بيتيم كه حق سبحانه و تعالى اختيار نموده است آخرت را بر دنيا و جمع نمىشود در خانه ما نبوت و امامت و اين جماعت أصحاب صحيفة بودند ، و در كتاب سليم بن قيس مذكور است كه ده كس بودند ، و صدوق از طرق عامه روايت كرده است كه چهارده كس بودند كه دبّه ها از عقبه انداختند كه شتر حضرت رم كند و حضرت را بيندازد و آن حضرت را شهيد كنند و آنها أبو الشرور و أبو الدّواهى كه فلان و فلاناند و أبو المعارف و پدرش كه معاوية و أبو سفيانند و طلحه و سعد بن وقاص و أبو عبيده جرّاح و أبو الأعور و مغيرة بن شعبه و سالم مولى أبى حذيفة و خالد بن وليد و عمرو بن عاص و أبو موسى اشعرى و عبد الرحمن عوف بودند و اين جماعتند كه در شأن ايشان نازل شد « * ( وَهَمُّوا بِما لَمْ يَنالُوا ) * يعنى اراده نمودند آن چه را به آن نرسيدند و صاحب كشاف نيز نقل كرده است در تفسير اين آية كه جمعى اراده قتل آن حضرت نمودند از منافقان ، و در تفسير ثعلبى و شيرازي و غير اينها نيز هست به رمز مثل اين حديث و اين حكايت طويل است مجملا چون اين چهار نفر ديدند حضرت سيد المرسلين صلوات الله عليه و آله را كه دست حضرت أمير المؤمنين را بالا برده بود آن حضرت را چشم كردند به قانوني كه داشتند در چشم كردن و بعضي از ايشان به بعضي ديگر مىگفتند نظر كنيد به چشمهاى أو كه گويا

477